Roeping. Jaargang 2

[p. 274]

De verlatenheid

Als een straat-kei aan den toren-voet
zoo liggen wij aan den hoogen voet Gods,
met de zonde op ons:
het excrement van een hond.
O, Heer, geen mensch is goed!
Het mager straatgras: beter dan een mensch.
Beter: de adem van een zieke mond.
Wij weken uit naar elke hoek der aarde,
onder de wrangheid der maan:
daàr zien wij de sterren-boom zwijgend groeien aan de lucht.
Maar elke ster rijpt geel en guur
en wij daaronder: krankzinnige klucht.
Heer, dat wij verduisterd liggen
in de lange schaduw van uw Voet
en wij ternauwernood de gloed zien van uw ver Gelaat.

KAREL VAN DEN OEVER