Roeping. Jaargang 1

[p. 403]

Lied voor de jonge vader.

Aan C.d.W.

Ik wou een lied van jeugd voor je zingen,
van ons beider jeugd, flappend en hol!
Scherp lied van stormige nachtrit:
zigzag van lantaarnen doorreet onze rug,
in de benedenstad
de hongersnood van ons twintigjarig hart;
barcarolle van gewijde avondstond
met regen op de rivier en een verre orgelvrouw.
(Vertedering als uit een Weens volksliedje!)

Je nachten waren woelig en ziek
met je ziel donker daarin
lijk water onder brug
en wat vuile lantaarnschijn.
Maar in de vroege morgen
ligt je lijk een gebroken instrument
op blauwe kerkvloer en
Jezus wandelt wit over je lijf!

Een dag voert het leven ons allen
naar een smalle ligplaats in de haven,
en wij hebben ieder onze dukdalf
waaraan het schip ligt gemeerd:
wat klein mensegeluk
en de grote vreugd om geringe dingen.

Om geringe dingen waarin wij schouwen zó diep
tot zij worden een eindeloze draaikolk
van licht waarin wij zijn verloren,
en die ons aanzuigt dieper immer dieper
tot waar wij het leven weten ruisen
veelvoudig en simpel als het lied van een kinkhoorn!

Zo is dit vaderschap voor jou
nu een nieuwe, grote veropenbaring.
Je weet de bouw der vrouw
als een stille veste van innigheid
om de heilige schat,
en elke wellust geworden
tot een wit en zacht wonder
van offerande.

[p. 404]

 

De vlam des levens die ons heeft verschroeid

 

weet jij nu rustig en klaar

 

lijk een lichtbron achter water branden.

 

 

 

Nu jij de stille geworden zijt onder ons,

 

en als de verzadigde die in stilte

 

ingaat tot het leven, waar wij ommedwalen in groot gedruis,

 

o jij, die elke dag

 

(zoals de priester met de Heilig' Hostie doet)

 

het blanke lijveken van je wicht

 

hoog-tilt naar het licht:

 

dat God daarin het prille ruisen van het bloed

 

zou maken tot een klare kantiek van kracht,

 

en elke daad die onder de mensen valt

 

zuiver als de Sint Laurenstraan in de Augustusnacht -

 

 

 

wil ons gedenken

 

die van héél ver op het schoon mirakel staren,

 

lijk de soldaten van de Koningen te Bethlehem -

 

verborgen achter de doornhaag

 

en de hoge ruggen der kamelen!

WIES MOENS