Ridderboek

Lucifers val

Dan is het dus duidelijk, beminde, dat men de koning moet verkiezen, zoals u in het vervolg nog zult horen. Nu wil ik u eerst uitleggen hoe de onenigheid tussen deze heren ontstaan is. Daarvoor moet u weten dat de vader van deze koning, God almachtig, met de wijsheid van Zijn eeuwige zoon - zoals Mozes en de Schrift bevestigen - in het begin de voornoemde prins schiep vanuit het niets, opdat hij God zou liefhebben en dienen in gehoorzaamheid, net als de andere engelen, die gelijk met hem werden geschapen. Deze prins heette Lucifer - dat wil zeggen: lichtdrager, vanwege de zeer grote schoonheid waarmee de koning hem begunstigd had. Toen Lucifer zijn eigen edelheid en schoonheid zag, verhief hij zich met andere engelen die met hem instemden, en hij dacht bij zichzelf: ‘Ik zal mijn troon in de wolken zetten; dan zal ik gelijk zijn aan de Hoogste.’ En direct nadat de rechtvaardige koning de bedoelingen van de prins bemerkt had - want niets blijft voor God verborgen - stootte Hij de prins uit Zijn rijk in de eeuwige duisternis van de afgrond der hel waar ik hiervoor over heb

[p. 12]

geschreven. En de schone gestalte van de prins, die eerst een blinkende engel was, werd toen veranderd in een ongure duivel. En alle engelen die hem in zijn opzet gesteund hadden, gingen met hem mee en zij zijn allen vijanden van de koning geworden. Zij hebben de kant van de prins gekozen. Zo is de strijd ontstaan.

Ik moet u uitleggen waarom Lucifer zo hoogmoedig kon worden, want dat zal ons van dienst zijn bij wat hierna geschreven staat. Toen de eeuwige wijsheid deze engel Lucifer schiep, gaf Hij hem een kracht, namelijk de wil. Over deze deugd of kracht beschikten alle engelen. Zij konden de wil met liefde tot God keren of van God afwenden in ongeregelde begeerte. Afhankelijk van hun wil zouden de engelen worden beloond of ten onder gaan.

Ook hadden deze engelen verstand, waarmee zij kennis konden krijgen van hun schepper en van zichzelf. Als zij de goedheid van de schepper leerden kennen en begrijpen, zou hun liefde ontbranden voor God, van wie zij hun wezen en natuur hadden gekregen.

Toen Lucifer, de voornoemde prins, met de ogen van zijn verstand de schoonheid en edelheid van zijn natuur bemerkte, groeide zijn zelfbehagen. Dat waarvoor hij zijn schepper had moeten loven en liefhebben, matigde hij zichzelf aan. En de kracht van zijn vrije wil, die hij tot zijn schepper had kunnen wenden, keerde hij terstond tot hemzelf. Zo ontstond eigen wil, die direct haar dochter hoogmoed baarde. Och mijn beminde, onthoud waar dit vervloekte gif haar oorsprong vindt en waaruit dit verderfelijk monster, de slang van de hoogmoed, is voortgekomen! Dit kwam uitsluitend door de eigen slechtheid van de prins, die de kracht van de vrije wil - waarover hij de beschikking had als de andere engelen - met het gif van de zelfzucht besmette. Gabriël en de andere engelen werden in liefde tot hun schepper verheven, omdat zij hun wil tot God

[p. 13]

keerden. Als bijen zuigen zij honing uit de bloemen van hun vrije wil, terwijl de prins daaruit gif zuigt vanwege zijn zelfzucht, zoals de spin gif zuigt uit de bloemen. Zo is zelfzucht de oorsprong van alle kwaad.

Het giftig monster van hoogmoed is zo kwaadaardig dat geen mens of geest het bedwingen kan, uitgezonderd God zelf. Zij is degene, die als eerste de put naar de afgrond van de hel heeft geopend. Met haar gif trok zij de prins uit de hemel, zoals David bevestigt in zijn Psalmen waar hij over haar spreekt. ‘Ziet,’ zegt hij, ‘zij brengt onrechtvaardigheid voort. Zij heeft weeën gekregen en boosaardigheid gebaard. Zij heeft de put geopend en uitgegraven en zij is gevallen in het graf dat zij zelf gemaakt heeft.’ Och, Lucifer moet nog altijd ondervinden dat zij hem met haar gif in de put van de hel getrokken heeft! Maar helaas moeten vele ridders van deze blinde wereld dit ook ondervinden, zoals u hierna nog zult horen.

Uit deze dochter hoogmoed ontstond een ander monster, namelijk afgunst. Want zodra de valse prins zich vanwege zijn hoogmoed wilde verheffen, benijdde hij zijn schepper om diens grootheid en hij had zelf wel over de macht en majesteit van zijn schepper willen beschikken. Deze afgunst groeide nog veel meer, toen hij de zaligheid van de mens zag, zoals u hierna zult vernemen. Toen Lucifer zag dat hij zijn wil niet kon volbrengen, bracht de slang van afgunst een volgende voort die gramschap heet. Zo zijn deze drie doodzonden voortgekomen uit zelfzucht, waar ook alle andere ondeugden uit voortkomen.