Ridder metter swane

Hoe Helias kampte teghen den grave van Franckenborgh die hy verwan.

DE edel Ridder metten Swaen quam weder totten keyser, ende seyde: heere doet comen ten percke den gheenen die dese vrou beschuldicht om die te onteeren ende te doen dooden, want ick ben bereet tegen hem te slaen. Ende als hy dit geseyt hadt soo quam de grave, ende zeyde: Vriendt, wat begheerdy, ghy thoont u seer moedich dat ghy u soo geerne wilt onderwinden een sake die u niet aen en gaet. Helias seyde, siet daer mijnen hantschoen, ick leveren²⁾ u om de eere Gods ende om de minne van die edel vrouwe, ghy sult desen dach sien wat een ridder van avontueren doen kan. Ende de grave nam de hantschoen, ende terstont wert den kamp ghestelt vande keyser die een eedt van hun

2) Lever hem

[p. 67]

beyden ontfinc, ende vraechde wanneer sy kampen wilden. Doen begeerde Helias den dach terstont, dat hy consenteerde, ende de grave en dorstes niet ontsegghen van schanden, ende t'perc wert gereet gemaect. Doe quamen die kampioenen, ende Helias nam zijnen silveren schilt metten dobbelen cruyce ende de grave quam oock wel voorsien ende daer waren teghenwoordich de keyser ende sijn heeren, ende de hertoginne ende haer dochter, ende noch meer ander met haer. Ende als de hertoginne, ende haer dochter saghen komen haren kampioen Heliam, soo baden sy Godt dat hy hem helpen wilde, ende victorie verleenen tegen haren vijant na haer goet recht. Doen quamen sy aen malcanderen dat sy beyde hun lancien braken. Ende doe vochten sy metten sweerde, so dat hem de grave niet meer verweren en mocht, maer de vroome Helias hoopte altijdt in Godt, als de geen die rechtelijc campte. Ende de grave bat Heliam dat hy hem tijt gave om met hem te spreken, dat Helias dede, ende de grave seyde, o edel ridder believet u gheeft peys¹⁾, ende mach ick tot mijnen rechte komen ick sal u mijn dochter geven metten lande van Aerdenen dat seer vruchtbaer is. Doen seyde Helias, meyndy dat ick tverraetschap sal volgen dat gy op gestelt hebt, ick liet my liever ontleden van lit te lit, hierom en segter niet af want van my en suldy geen ontfermen hebben en ic beloof God die my ghesonden heeft dat ic de hertoginne verlossen sal van alle verraderije op desen dach, ende trouwen haer [dochter] tegen uwen wille, aldus verweert u lijf. Doen sloech de grave Heliam op zijnen rechten arm dat hem t'sweert ontviel. Als dit Helias sach, spranck hy van zijn paerd ter aerden, ende nam den grave ende wierp hem met macht ter aerden, ende brac hem sijnen schildt van den halse, ende nam hem sijn

1) Vrede

[p. 68]

sweert uyter hant. Als de grave hem verwonnen sach gaf hy hem op, ende zeyde: Edel ridder ick roepe genade, ende om Gods wil beschuddet mijn lijf¹⁾ ick sal u mijn lant geven. Helias zeyde: O valsche verrader dus en suldy uyt



mijne handen niet komen, maer ick wil wreecken de edel hertoginne, ende haer dochter. Ende dit seggende verhief hy sijn sweert dat hy den grave ghenomen hadt, ende sloegh hem den helm van den hoofde, ende sloegh hem den hals af. Als de hertoginne ende haer dochter dit saghen danckten sy God dat hy haer kampioen victorie had ghegheven.

1) Laat mij leven