Ridder metter swane
(1931)–Anoniem Ridder metter swane– Auteursrecht onbekendHoe de coninck met hem bracht de schoone Beatris als hy vander jacht weder om quam.ALs dese beloften dus geschiet, en besworen waren aen beyde zijden, zoo bracht hy de schoone Beatris int Lillefoort om daer te houden de feeste der bruyloft, daer groote geneuchte bedreven wert van vieren ende alderley geneuchten. Als Matabrune dit verhoorde, soo ghinckse hem te ghemoet met grammen moede. Doen Oriant haer sach komen, begonst hy te lachen ende seyde haer, want hyse sach murmureren: weest verblijt want ick heb gevonden de schoonste vrou der wereldt wijs ende eersaem, ende mijn hert is tot haer. Doen seyde de moeder uyt quader herten: Lieve soon ghy doet my luttel ghenoechten, want ick nu sie u onbekentheydt, om dat ghy aldus vernedert dat ghy neemt een simpel joncvrou, ghy die onrechtich zijdtGa naar voetnoot4), | |
[pagina 9]
| |
want ghy hadt moghen krijghen de machtichste vrou der werelt ende na u sullen die kinderen van haer, besitten u rijcke. Doen seyde Oriant: moeder ick en weet niemant die my beter behaeght dan dese, dus bid ick u dat ghy ooc hier mede te vreden zijt, wandt wil Godt sy sal mijn coninghinne sijn. De moeder seyde: lieve zone alst u belieft moetet wel mijnen wille zijn, ende dit seydese metten monde teghen haer herte, wandtse altoos hierom verstoort was, ende peynsde altijt hoe zijse noch naeGa naar voetnoot1) soude doen scheyden. Des anderen daeghs smorghens quam Oriant ter kercken met grooter eeren ende state ende Beatris oock, daer sy gekroont waren, ende doen keerden sy te hove, daer sy goede ciere maeckten, maer de moeder had altijdt nijt in haer herte al thoondese van buyten blijschap. Corts hier nae wertse begort metten bandt der natueren van haren man. Ende als hy wist dat sy swangher was, so was hy seer verblijt, ende alle sijn ondersaten. Ende op eender tijd lach sy op haer palleys, ende sach twee kinderen ten doope dragen van eender dracht, soo riepse heymelijck den coninck ende zeyde hem: ick verwonder my seer van een dinck dat ick daer sie dat is van twee kinderen die een vrouwe ontfanghen heeft t'eender dracht, my dunckt dat een vrouwe niet en mach ontfanghen twee kinderen sonder te hebben twee manne. Doen zeyde de coninck dat mach wel geschien, want by der natueren, ende by Gods gratie soo mach een vrouwe van eenen man ontfanghen teender dracht seven kinderen. Als de coninc eenen korten tijt met blijschappen geweest hadt, kreeg hy vyanden die op sijn lant ende volck toe tasten, ende wonnen hem sijn lant af, 'twelck hem gebootschapt was, maer door de liefde van sijn coninginne vertoefden hy noch ses maenden lanck, so dat hem sijn | |
[pagina 10]
| |
vyanden seer na waren, dat hy sijn heeren ende ridders ontbood, dat sy hun bereyden souden om tegen sijn vyanden te strijden, t'welck sy deden, ende want Beatris de coninginne seer groote ginck, so riep hy sijn moeder Matabrune, ende seyde: Mijn moeder ick moet reysen tegen mijn vyanden, ende mijn vrouwe gaet beswaert met kinde, daerom bid ic u om mijnent wille dat ghy haer behoet ende bystaet in haren node ende wiltse houden als u dochter, want ick van haer moet scheyden, ende sy sal u eeren als haer moeder, ende sal u onderdanich zijn als u dochter, daerom bevele ick u haer, want ickse seer beminne, ende misquam haer yet by uwen schulde, ick en soude u nimmermeer beminnen. Matabrune seyde, sone ghy weet wel dat u belieft dat belieft my, daerom sal ick u wijf wel bewaren ende weest wel te vreden, want ickse seer lief hebbe. Doen seyde Oriant: ick danc u seer ende bevele u alle mijn dingen, ende neme ootmoedelijc oorlof aen u, ende so scheyde hy van sijn moeder. Maer de moeder en dede niet al dat sy gheseydt had, soo sy namaels wel toonde. Daer nae nam de koninck oorlof aen sijn vrouwe, ende sprac langen tijt tegen haer met weenende ooge, ende omhelsdese, ende kustese, so datse in onmacht ter aerden viel, ende hy hiefse vriendelijck op, ende maecte groote droefheyt, ende beklaechden malkanderen, so dat d'edelen met hem weenden. |
|