|
| |
| |
| |
Maarten Buser Kleine versjes in proza
Maarten Buser is van 1991, een jonge jongen nog, maar zijn werk maakt een zelfverzekerde en gedreven indruk: hier is een serieus auteur bezig. Hij staat zich veel toe en komt met veel weg. Toen zijn ‘Kleine versjes in proza’ op het redactioneel bureau belandden, vielen die onmiddellijk op door hun eigenzinnige opzet en meerduidige inhoud, hun intrigerende melancholie.
Genoeg ruimte om een heel versje te citeren, maar kiezen is moeilijk. Vooruit, deze dan: ‘Je woont in een avondjurk. Het is een mobiel onderkomen. Je ontkent veel, maar niet dat er best een raam open kan. Dat deed je, al waaide het. Nu kijk ik naar een lege jurk, waar je schoenen bij hebt gevonden die er perfect bij passen.’
Een teaser heet dat. Toch is het al helemaal literatuur.
Jadis, si je me souviens bien, ma vie
était un festin où s'ouvraient tous les
coeurs, où tous les vins coulaient.
And I would have gotten away with it,
too, if it weren't for you meddling kids!
| |
| |
| |
Over kijken
Toen de trein mijn woonplaats bin-
nenreed, was ik dronken. Deson-
danks heb ik geprobeerd Rilke te
lezen, je kunt niet zeggen dat ik het
niet heb geprobeerd. Voor me liepen
een jongen en een meisje, noch ge-
armd, noch hand in hand. Omhels
dan, dacht ik, omhels dan. De ge-
beeldhouwde Maria naast de snack-
bar staarde naar me alsof er iets ver-
| |
Ethiek
Als ik oud ben wil ik geen kaartjes
hoeven afstempelen noch knippen.
Ik sluit niet uit dat er ook andere
soorten waardigheid bestaan.
| |
| |
| |
De onderwereld wacht op je
Je woont in een avondjurk. Het is
een mobiel onderkomen. Je ontkent
veel, maar niet dat er best een raam
open kan. Dat deed je, al waaide het.
Nu kijk ik naar een lege jurk, waar je
schoenen bij hebt gevonden die er
| |
Ziekenbezoek
Nog niet zo lang geleden werden on-
gehuwde meisjes aangeraden als me-
dicijn tegen verschillende aandoenin-
gen. Ze moesten in de verste uithoek
van het bed gaan liggen, hardop adem-
halen, naar de muur blijven kijken.
| |
| |
| |
Het andere scenario
Nu even dit: smeltende ijsberg drijft
richting andere smeltende ijsberg.
Ze worden samen géén imposante
nieuwe klont, als we de prognose
moeten geloven. Ja, die mensen van
de prognose zeiden echt ‘klont’. We
moeten een boodschappenlijstje
maken: dienstplicht en gasbranders.
Als kind bouwde ik robotten van kar-
tonnen dozen, maar ze zakten altijd
in voordat ze konden dienen.
| |
Een ik met een halsband
Ik ben niet goed in pantoffels halen,
de krant in mijn bek droog houden,
of eenvoudigweg wat voor me uit
kwispelen. Ik word geen mooi vuil-
nisbakkenorkest als je me schopt.
Ik kan je warm houden als je geen
bezwaar hebt tegen haren in bed. Ik
| |
| |
| |
Werkoverleg
Normaal is hij goedgekleed, maar dit
is ezeltje-prik met een kathedraal-
lengte ver van de ezel. Er moest toch
| |
Sint-Sebastiaan
Sint-Sebastiaan verscheen aan me
in een droom. Alle winkels waar ik
graag naartoe ging waren of weg, of
veranderd in modezaken die execu-
tieverkoop hielden. Sebastiaan, ik
mocht Sebastiaan zeggen, legde zijn
hand op mijn schouder en zei: ‘Soms
komt er gewoon zoveel op je af.’
| |
| |
| |
Listerine
‘Kijk,’ zei hij, en liep doodleuk over
het water. Eerst flaneerde hij wat,
langzaam en met veel uiterlijk ver-
toon. Daarna werd hij overmoedig
en begon te rennen. Dat gaf moei-
lijkheden. Drink nooit te veel liste-
| |
Het tuinfeest
Op zondag gaan we na de kerkdienst
naar het tuinfeest. Er is maar één
regel: iedere gast moet een wesp in
een glas opsluiten en daar een bier-
viltje overheen schuiven. De gast-
heer moet bij het opruimen de poor-
ten opengooien. Dat mag pas als
elke wesp ronduit pissig is over het
ontbreken van een uitgang. Soms
zitten we hier op maandag nog.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd