De Revisor. Halfjaarboek voor nieuwe literatuur 4-5

[p. 44]

Gerard Berends
Vier gedichten

Golvend

heimwee dus golvend een eiland ergens
boven de wind dat je zomaar op een eiland

nee wacht eens is heimwee misschien iets
waarvan nee nee toch niet ik denk dat het
nou ja helemaal weten doe ik het ook niet

zolang heimwee golft en golft en soms
plotseling omslaat en een dag of een week

de zee bijvoorbeeld dat je de zee ziet en
dan de wolken daarboven en een woord
zoekt kan de zee geen heimwee zijn

geen heimwee zoals ik zee bedoel en zon
en woorden om iets op te rollen of om

jezelf in te rollen maar niet vandaag
vandaag is van heimwee veel te dichtbij

[p. 45]

Winter lente

de winter is een paard dat over dood hout springt
is een roman zonder bladzijden
is een vergeten vogel

ooit zal ik van mijn eigenste hoofd veren
blazen en de winter neerleggen
in een grijze hoed

of een andere kleur hoed
ik schreef een grijze maar eerlijk is eerlijk
ik aarzelde bij het schrijven

de lente is een prentbriefkaart voor eva
met een molen aan een meer
en met bootjes met hoge witte zeilen

en dat iedereen vooral gelukkig moet
zien te worden

wat bloeit daar bijvoorbeeld
en wat bloeit daar niet

en komen de ooievaars uit het zuiden
en vertellen ze over olifanten

ik schrijf winter en lente
en zij schrijven mij

[p. 46]

Zegge en zwijge

wat je zegt blijft wat je zegt
al zwijg je honderdduizend keren
al zwijg je je vol van verbazing

over wie nooit veranderd is toch anders is
over wie geleefd is dood is
elke dag dood nou ja bijna elke dag misschien

je zoekt woorden voor oude zeeën
en als je die gevonden hebt
zoek je allang weer andere woorden
voor dezelfde zeeën

elke dag zwijg je glashard
elke avond breekt het

[p. 47]

Vraag

we zitten naast elkaar op de bank voor het huis
op de horizon brandt een avond zijn tong

we zitten naast elkaar en zwijgen
tot ik vraag heb je ook wel eens last van avond
van zon en ondergang en zo

jij antwoordt ontkennend
ik probeer het nog een keer met echt niet
maar jij zegt nee echt niet

dan vraag ik niets meer en zwijgen we verder
naast elkaar op de bank

je hebt vanavond wel gelijk
het is geen weer ergens last van te hebben
zelfs als je het wel hebt

jij vraagt wat vroeg je eigenlijk
ik antwoord niet
de zon is bijna onder