|
| |
| |
| |
Peter Terrin
Je sneeuwklokje - brieven aan Christophe Vekeman
[3 april 2010]
THINGS TO DO TODAY datum: 3 april 2010 prioriteit
Beste Christophe,
De vergelijking in je vorige schrijven, als zouden mijn kattebelletjes te verwarren zijn met de brieven van meneer Hermans, moet zijn gemaakt op een ogenblik van geestelijke uitputting of verdoving. Ik vind geen andere aanvaardbare verklaring voor zulke, hoogstuitzonderlijke dwaling jouwerzijds. Op mijn beurt heb ik geschaterd van het lachen!
Kende ik je niet beter, ik zou een subtiele edoch vileine kritiek in je brief lezen. Maar daarvoor is de liefde tussen ons inmiddels te groot. Zal ik je meteen maar zelf feliciteren met een waarlijk schitterend interview in de LL-bijlage? Je scherpzinnigheid is bij mijn weten ongeëvenaard. Of beter, hoe je die scherpzinnigheid onder woorden weet tebrengen, neen, dat doet werkelijk niemand je na.
Het brengt me bij een oud zeer. Je dienaar is namelijk zwak begaafd als het interview. Nu al krijg ik maagzuur als ik denk aan de interviews die ik naar aanleiding van zal moeten afleggen. Wat indien jij de honneurs zou waarnemen? Jij, tegen betaling, zou mij beter kunnen vertegenwoordigen dan ikzelf!
En de publiciteit voor je eigen winkeltje, gun ik je meer dan mezelf de Librisprijs. Weer overvalt me een vrolijke opwinding bin de gedachte.
Ik laat me even in de waan dat het mogelijk is, en ga snel, glunderend naar bed.
Te rusten,
Peter
| |
| |
| |
[16 juni 2010]
Notes 16 juni 2010
Beste Christophe,
Het blijft angstaanjagend stil daar te Gent. Je hebt het vast en zeker druk, of je bent met de noorderzon vertrokken naar Texas, dat kan ook. Ik hoop voor jullie het laatste. Zelf richt ik mijn aandacht intussen onverdeeld op . Alles is in stelling gebracht, inhoudelijk zowel als logistiek. Ik geef mezelf een jaar om het op te schrijven.
Hermans in hout, het boek van Otterspeer als voorsmaakje op De biografie, is toch vooral te pruimen doordat Hermans zelf uitvoerig geciteerd wordt. Wanneer hij naar het einde Een veelbelovende jongeman gaat verklaren, en zich verliest is schema's en literair kantklossen, ja, dan denk ik: wees maar blij dat Hermans er niet meer is, of hij maakte brandhout van je boekje. Zijn enige verdienste is dat hij de aandacht vestigt op de sprankelende prozawerken van de meester. Hoe die tot stand zijn gekomen, waar hij nu precies die Pontiac heeft gekocht, je voelt me aankomen, het maakt mij geen reet uit. Het levert in het beste geval onderhoudende lectuur op, dat wel, maar de gewichtigheid ervan, stuit me enigszins tegen de borst. Ik mag hopen dat hij in zijn Biografie een beetje bij de zaak blijft, en niet zijn ‘literaire scherpzinnigheid’ laat doorschemeren! Heb jij dat boek besproken?
Of ben je visboer geworden?
Valeria vertelde me zo-even dat zij vis heeft gekocht op de markt van Herzele, en wel bij ‘vishandel Vekeman’. Nu je het romanschrijven hebt opgegeven ben je vast van plan snel rijk te worden. En vis is stinkend duur, weet ik na inspectie van het ticketje.
Ik wens je alle succes in je nieuwe leven, en groet je immer allerhartelijkst!
Peter
Multiskill
Woluwedal 106 Boulevard de la Woluwe ■ BRUXELLES 1200 BRUSSEL
| |
| |
| |
Beste Christophe
| |
Moet je nu toch eens horen wat mij weer overkomt. Verleden dinsdag ga ik de hele middag op stap met Klaas Koppe, je kent hem. Hij zal een filmpje over deze succesauteur gaan maken. Wij naar de Berendries, te Brakel, alwaar de 3_daagse van De Panne voorbijkomt. Je begrijpt: Terrin, Vlaamse Ardennen, Voorjaarsklassiekers, Et cetera. Ik mag niet vergeten: het was snijdend koud. Ha de Berendries gaan wij naar de Muur te Geraardsbergen, ik acteer het een en ander en vertel dezelfde nonsense die ik ook al in het najaar van 2009 heb verkondigd. Nog steeds, en zeker op een hoogte van llo meter, snijdend, bijtend koud. Meneer Koppe is een rustige man, die uitvoerig zijn tijd neemt om dat ene goede shot te nemen. Dan begint het te regenen. Rond zevenen dan maar naar het bureau van de vermaarde schrijver voor wat sfeerbeelden eneen laatste briljante opmerking, waarmee ik mij zal onderscheidenvan de mindere goden. Kom, ik gooi er nog een typemachine bij, en ook mijn dochter, ik denk dus, ook aan mijn vrouwelijke fans. Succes verzekerd. Uitgeput word ik 's avonds mijn norse zelf en drink van doorstaan leed enige Primuspilsslapen... Vandaag meldt Klaas Koppe dat zijn camera niet heeft gewerkt, en vraagt, énvraagt, of hij zaterdag aanstaande weer langs mag komen. Heer, sta ons bij.
Hartelijk, Peter
PS: ik lees straks het DSL_interview.
| |
| |
| |
[Herzele, 24 november 2010]
Herzele, 24 november 2010
Osewoudt werd nu negentien jaar en had het gevoel of alles wat er had moeten worden gedaan, al gedaan was. Alle obstakels die hem hadden moeten tegenhouden, (andere mensen besteden er hun hele leven aan om ze te overwinnen) zij waren bij zijn nadering neergesmakt: zijn vader, zijn tante waren dood. Ria was een vrouw met wie hij alles gedaan had wat hij maar verzinnen kon, tot trouwen toe.
Voor de militaire dienst werd hij afgekeurd, hij was een halve centimeter te kort.
Beste Christophe, hoe treffend is het dat alles voor mij begon met deze roman, najaar 1991. Als een literaire Dorbeck kwam WF Hermans mijn leven binnengestormd, en sedertdien kende ik geen moment rust meer. Net nu ik met ... ... een nieuwe literaire start maak, net nu ik eindelijk zal bewijzen geen collaborateur te zijn maar een ware verzetsheld, voel ik me opnieuw zo klein als oog in oog met mijn mannelijk alter ego. Kon ik maar motorfiets rijden, had ik maar een stem als een klok van brons...
- U bent even lang als ik, zei Osewoudt, en ik ben afgekeurd voor de militaire dienst.
- Ik bijna ook. Maar ik heb mij uitgerekt.
-Peter.
| |
| |
| |
[Herzele, 9 november 2010]
Herzele, 9 november 2010
Beste Christophe,
na een middagje gezellig signeren tussen heren als Tom Lanoye, Joost vdCasteele en Yves Petry, na een gezellige maaltijd te Berchem met nog wat meer schrijvers, mocht ik des avonds om 22h aantreden op de Nachten. Bijgesloten vind je mijn ‘Dingetje’. Tot mijn niet geringe verbijstering begon het talrijk opgekomen publiek na enkele paragrafen te lachen. Ik wist niet wat te beginnen en las dan maar in nog grotere ernst voor. Toen, op een gegeven moment, stel je voor, moest ik stoppen met lezen omdat niemand nog luisterde, alleen bulderlachen vulden de zaal, mijn stem kon ik niet meer horen... En ook dit, zoals ik het nu schrijf is niet om te lachen! Ik bedoel, het stukje was ernstig bedoeld. Dat heb ik dikwijls: dat mijn ernst uitgelachen wordt, mijn humor apathie opwekt. Ik stapte van het podium en de heer Verstappen stak met ontblote tanden twee duimen op, als had ik een of andere circusact tot een goed einde gebracht. Optreden, het is me een raadsel. Voor Flannery o'Connor waren bijster weinig gegadigden. De tekst is om een paar fragmenten uit A good man is hard to find geschreven, en daarom onmogelijk met jou te delen. Je tekst over Hermans was helemaal in de lijn van de Meester grandioos! Gevuld met sentimenten die één voor één ook de mijne zijn. Vanavond nog een keer naar BB. Ik hoop dat je er ook bent.
Peter.
| |
| |
| |
[Herzele, 8 januari '11]
Herzele, 8 januari '11
Beste Christophe,
het filpje heb ik nog niet kunnen bekijken, maar nu ik even de tijd hete om met de Lettera 32 op schoot een briefje te schrijven, laatik de gelegenheid niet onbenut.
Eerst en vooral onze welgemeende nieuwjaarswensen. Op oudejaarsavond, bij de cognac (De la Main) heb ik aan jou moeten denken. Graag had ik de delicieuze godendrank met jou gedeeld. Maar jij stond allicht op een podium het beste van Vekeman te geven. Altijd maar geven...
Licht bedroefd was ik, niet langer met regelmaat jouw brieven te mogen ontvangen, hoogtepunten in de zouteloze optocht der winterdagen. Zelf heb ik minstens een keer of zes een briefje aangevat, maar zoals je weet ben ik niet te spreken over mijn epistolaire kwaliteiten en ruk ik het vel uit de machine voor ik je hartelijk heb gegroet.
Nu ik het over groeten heb, druk ook voorzichtig een kusje op het snaveltje van Cindy. Mieke kus ik bij gelegenheid wel zelf, daarom niet minder voorzichtig, wees niet bang. Alhier heb ik de kippen thans de hele tuin gegeven. Kunnen ze lekker gras eten, dat ik vervolgens niet hoef te maaien. Zo krijgt het gras in de ren weer de kans te groeien komend voorjaar. Want nu is het een modderpoel. Kippen observerend zie ik dinosauriërs. Vogels stammen van die uitgestorven filmsterren af, kippen lopen precies als in een Holywoodfilm. Maar hooghartig zijn ze niet. Zelfs in deze betrekkelijk donkere dagen schenken ze ons telkens 4 eieren per 2 dagen. Inderhaast een spiegeleitje bakken, héérlijk.
Zo, een pretentieloos briefje, ik stuur het je op.
Schrijf vlug terug!
Hartelijk,
Peter.
| |
| |
| |
[Beste Christophe]
Beste Christophe,
met een hoofd vol slaap moet ik maar weer eens proberen te werken. Was ik een agressief type, was ik niet de binnenvetter die ik ben, de isloleercel was mijn deel. Nu voel ik me niet minder afgezonderd. Wat te doen? Dit laatste vraagfe duikt her en der op in het oeuvre van WFH. Wat te doen? Wat moeten we in hemelsnaam beginnen? Een vraagje zonder welke literatuur nooit zou hebben bestaan. Reve dan maar; laten we op het vaste tijdstip eten en vroeg naar bed gaan. (Slecht geparafraseerd, excuus.) Morgen. Morgen wordt alles beter, en zullen we vandaag vergeten. En het wordt verdomme zo te zien nog lente ook vandaag. Je vraagt je af, waaraan heb ik het verdiend?
Je sneeuwklokje,
Peter.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd