De Revisor. Jaargang 36

[p. 10]

Astrid Lampe
en wel per subiet

je wil in het gedicht blijven (ik souffleer):
‘Karenina...’

het mofje van anna riep dit ladderen geen halt toe
(mijn vogelreservaten guano guano)

ook op de trappen van coimbra of lisboa
houdt het haar sprekend mondbeeld
‘Bacalhau a bras...’

dit optreden hier - de mof gedropt - een
ruisend stijgen
daadwerkelijk zo u wilt:
kill de sniper
richt het dier daar
daar en in haar
trappen
trappen zo u wilt
de trappen van verlichting
één palletje maar...

één oog
één hak op scherp
één haak nog maar (de maan mooi vol en)
hang!

hang daadwerkelijk, fok! - de sikkel haarscherp - ik ben bang

bang dat ze het reeds te bont (grof fijnstof splijt, geloof belijdt) o god beken nou maar:
het hele ritueel
dit

[p. 11]

 

ciseleren als handeling ook

 

(de zeis gehaard)

 

zo

 

 

 

bidden, ja

 

(stil! sterk toch aan) ‘Karenina...’ op blote knietjes

 

bid!

 

 

 

staak het biechten

 

stop het vasten

 

bid!

[p. 12]

 

geen vulpen die gaat lekken in een te hoge vlucht

 

je kan dit tekstblok ook spelen

 

(de vleugels uitslaan)

 

 

 

zoveel

 

stofjes het afgeeft

 

voelentjes het losweekt

 

zuurstof het vreet

 

 

 

o

 

 

 

twee o ja je kan dit lijntje ook schetsen

 

 

 

mijn figuurtje

 

zijn astronautenvoeding

 

onze ijzeren verpleegster

 

 

 

je brein dat keffertje liet weer eens niets van mijn Husqvarna heel

 

laat staan (adem hap je in een zakje)

 

zingen

 

 

 

laat staan de Sínger (zingen) of...

 

 

 

ineen zak je

[p. 13]

 

en wel per subiet

 

 

 

deed ik die souffleur op solfège

 

ontsloeg het regisseurtje opstaande

 

van plannen & props

 

 

 

mijn president als paspop voor de aankleding garant

 

 

 

van elk toneelkostuum denk vakkenvest

 

(denk raam gedachtekader contemplatie)

 

stik ik de zakken dicht

 

wie weet opzichtig

 

wie weet festonsteek

 

hoe dan ook hermetisch

 

de speld een knopspeld

 

vergeet dit

 

 

 

niet

 

dan

 

fluit

 

de vakkenvuller

 

mijn

 

barbie

 

piept

 

een

 

 

 

(witje valt)

 

 

 

mijn knappe barbie

 

piept

 

maar

 

piept:

 

 

 

tekst!

 

tekst!

[p. 14]

bij het opruimen van de bergplaats
vond ik een bakje met oude sleutels,
zware exemplaren met mooie assyrische baarden.
Michael Krüger

dit netwerk neemt je
spontaan op

wou je nog mee
ik wacht toch steeds
1 ons verdomme
waar was ik

o ja
spontaan
dit netwerk

dit netwerk neemt ons spontaan op
geen sleutel
geen baard
en toch zó'n sik jij

het

slaat alarm (niet wij niet hier)
met blinddoek af doen zelfs de koeienletters
geen boe zie je wel

wel kom

slipvrij de hondenschoonloopmat
pisvrij de goot

[p. 15]

 

rolstoelvriendelijk de drempel

 

top!

 

 

 

gefilterd licht

 

het rolluik op

 

denk in plaatjes op een zuchtje kom je weg!

 

 

 

je brein het keffertje (wat wat)

 

ons brein zo'n keffertje waf waf maak

 

mij wat wijs zie ik dat goed

 

 

 

Een dode mus naast Holle Bolle Gijs!

 

(papier hier...)

 

 

 

waf waf papier

 

 

 

een mooi blank vel

 

een dode mus

 

 

 

de dichter in ons hijst zich al in safaripak

 

 

 

Lil (zucht)

[p. 16]

 

die anekdote (als anekdote) eerst even parkeren

 

de brug op jij! fossiele brandstofvreter

 

 

 

waarom mijn konijn geen rode ogen correctie?

 

 

 

je wou er van af en nu geeft het plezier

 

de brug op mijn rug op

 

hoe het schuift

 

 

 

hoe het schuift

 

(dun lijntje)

 

 

 

op pixelniveau

 

(we fotoshoppen unicef)

 

zo een sof en nu geeft het plezier

 

bedroom eyes!

 

niks gelogen

 

 

 

wat nou bedrogen je wou er van af

 

zûkke ogen ja geeft het