De Revisor. Jaargang 35(2008)– [tijdschrift] Revisor, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 13] [p. 13] Kees 't Hart Lord Listers dood Schuif de stoel aan doe je pen weg Luister naar de geschiedenis die ik vertel De tijd is een boudoir van toegenegenheid Waaraan ik mijn verhaal ontleen Mijn vader stierf ik was erbij afwezig En toen mijn moeder doodging Liet ze me het huis na en alles wat er stond Ik was verdrietig en overrompeld en natuurlijk We woonden in Londen en wat ik niet wist Was dat ik heel wat van hun leven heb gemist Ze hielden alles voor mij verborgen maar op de dag Na haar begrafenis zwierf ik over de zolder Van ons huis aan de Cromwell Street verwonderd rond Ik was een kind van ouders dit was mooi geweest Mijn moeder heette Carmen Marquez uit Spanje Ik wist niet veel van haar mijn vader had haar Op een reis ontmoet ze was mooi als een vrouw En stierf op een moment van stilte na geluid We hielden van elkaar zei ze verlegen dat vond Ik tamelijk gewoon hij gaf veel voor me op Weet je dat hij graaf was en Lord van geboorte [pagina 14] [p. 14] En ik was zijn alomvattende vrouw en bruid Ze vertelde dit jaren voor haar eigen sterfbed We stonden voor het raam later zal je dit begrijpen Zei ze nu ben je nog een kind en kijk je als een kind Ik was van mezelf uit niet nieuwsgierig eerder bang Voor alles ook voor mijn vader en zijn vrienden Die net deden of ik niet bestond dat was hun recht Ik zag ze hoogstens in de vestibule of de gang Oom Charles kleine vrouwelijke man en atleet Onze butler Henderson liet hem als eerste binnen Kom erin meneer zei hij altijd het was een ritueel Waarvan ik de betekenis nooit ofte nimmer snapte Mijn moeder hield me weg kom jongen zei ze kom Ik lees je een verhaal voor over Flora Palmerston Pas nu kan ik dit vertellen ik ben de eerste En waarschijnlijk ook de laatste ik vertel jullie Over de dood van mijn vader en zijn sterfbed Ik was er niet bij ik was allang de kamer uit gezet Mijn moeder bedekte mijn ogen jij moet lezen Zei ze dat is je taak laat je vader rustig sterven Dat is zijn plicht zo en niet anders moet het wezen Ze had wel degelijk gelijk dat wist ik achteraf Ik stampvoette destijds kon ik niet omvatten Wat mijn prioriteiten waren ik dacht niet ahistorisch Het sterfbed van mijn vader was een ontzaggelijk moment Met hem stierf de wereld uit ik weet het als de beste Ze brachten hem de allerlaatste eer ze kwamen overal Vandaan en ik las in mijn kamer een boek [pagina 15] [p. 15] Toen mijn vader stierf was hij Lord Lister Ik wist het niet mijn moeder hield het verborgen Ik ben opgegroeid als Johnny Aberdeen nu John Ik schrijf dit in mijn kamer vier maanden Na mijn moeders dood het huis kraakt in zijn voegen Mijn vader was Lord Lister dringt dit tot jullie door Weten jullie wat ik bedoel of blijft het duister Lord Lister held van de lezer held van het verlangen Favoriet van nomaden en verdoolden wie hem Ooit zag kon hem niet vergeten in zijn cape Met witte voering, zijn hoge hoed op, glimlach Rond zijn meesterlijke mond, vergeten was geen optie Als je over hem gelezen had hij was de meesterdief En ik wist het niet ik kende hem als Aberdeen [pagina 16] [p. 16] Ik schrijf dit niet om hem abstract te overdenken In woorden die hem alleen kunnen omcirkelen Hij was de initiator van mijn leesverlangen Samen met mijn moeder die alles van hem las En aan mij voorlas ik zweer het jullie ik wist Niet dat hij mijn vader was toen zij me voorlas Soms glimlachte ze om mijn slaperige ogen Ga slapen jongen zei ze morgen lees ik door Lord Lister De Grote Onbekende ook Raffles geheten Zal zich redden met de Bruinvis en dan vertoont Hij zich met een vreemde glinstering in zijn ogen En ontpopt zich tot alle vermommingen Hij bestrijdt in het volgende deel Jessie Kelvin Vrouwelijke misdadigster van meeslepende allure Op een nacht in december ik was zestien Vertelde ze wie ik precies was jij bent De zoon van je vader zei ze oneindig liefdevol En je vader is Lord Lister zelf snap je het Dringt het tot je door jij bent de zoon de echte Van de Grote Onbekende genaamd Raffles De meesterdief de transformatie specialist Maar doe je ogen dicht ik deed het nogal rustig Omdat slaap de beste remedie tegen waken is Ik zag mijn vader niet vaak omdat hij weg was Soms bestond hij niet voor mij omdat ik Hem in jongensboeken niet meer tegenkwam Lord Lister verdween in de nevelen van het boekbedrijf Alleen thuis zag ik hem nog vergaderen met zijn vrienden [pagina 17] [p. 17] En eens op een nacht de maan was achter wolken Hoorde ik hem schreeuwen: we moeten iets doen We gaan verloren we staan op het punt te verliezen Ik was toen net terug uit militaire dienst ging in Oxford Letteren studeren bij boekverslinders van huis uit Kan het stil zijn vader riep ik uit mijn kamer Ik kan onmogelijk slapen bij uw vergeefs geroep Daar zat hij in de kamer nog in rokkostuum Broederlijk omringd door vriend en vijand Zag ik het goed daar zaten de beschrijvers van Zijn avonturen die hij mij onthield ik was een kind Kurt Matull, Herr Matull noemde ik hem Het was een lange vent met een koninklijk statuur Naast hem zat Felix Hageman from Holland He just arrived zei mijn vader he tells good stories Nu moet je maar weer weggaan om te slapen Vergetelheid is verreweg het beste ook van jezelf Ik ben je vader later zul je me gedenken als je Geen kind meer bent en meer van me snapt Dan wat je nu begrijpen kunt wij blijven wakker Omdat ons bestaan op het spel staat ga nu maar Dit was de laatste keer dat ik hem zag Ik belandde in Oxford in uitgesproken literaire Kringen waar abstractie in het vaandel stond En vermoeden van betekenis religie was Ik schreef onverwacht goede interpretaties Van het werk van Chesterton, Maugham en Wallace Bewees zeer elegant hun logisch empirisme [pagina 18] [p. 18] Soms zei mijn moeder nog wel waar hij was Op reis op zoek naar nieuwe schrijvers van geluk En van zijn avonturen die hem blijven teisteren Hij reist vermomd de wereld door bestrijdt onrecht Hij steelt in eeuwigheid van alle rijken maar heeft Geen naam hij kan gelukkig zijn als hij dat wil Want vertellen is vooral afhankelijk van doen Ik schreef hem vele brieven vader hier is je zoon Ik erf je titel later Lord Aberdeen laatst hebben We Henderson begraven je was er niet waar was je Moeder is verdrietig en jullie zijn nog wel getrouwd Vergeet mij niet ik was de jongen in vermomming Van een willekeurige voorbijganger weet je nog Ik trad heel rustig op in verschillende verhalen Allemaal vergeefs ik kreeg geen antwoord Een keer een kaartje van een vergelegen eiland Hier verschuil ik me samen met de Bruinvis Schreef je hoe weelderig is de fauna hier De broodbomen leveren zeer smakelijk meel Ik heb al drie keer een verontrustende twinkeling In mijn ogen gevoeld en groet Inspecteur Baxter Val dan maar dood dacht ik even Ik verliet mijn huis en haard zwierf rond Tussen de regels van ingewikkelde geschriften Ik ontleedde ze keer op keer ik schreef af en toe Naar kranten ik ben de zoon van Lord Lister Gedenk hem toch hij is verdwenen misschien voorgoed Laat hem en mij niet verloren gaan of dood [pagina 19] [p. 19] Nu schrijf ik hier zijn epiloog ik weet niet Hoe hij stierf ik was nog wel op tijd maar moeder Liet me niet toe bij zijn hulpeloos verscheiden Ze hield hem voor mij verborgen zoals altijd Nu begrijp ik pas waarom ze zijn kracht Niet via mij in medelijden wilde laten verdwijnen Ik vond in een schriftje haar beschrijving Het verslag van de dood van je vader Voor mijn zoon stond er in sierlijke letters boven Je vader was op een nacht thuisgekomen zo oud Als een olijfboom helemaal versteend zijn spreken Was nog helder zijn ogen twinkelden hij was Vermomd als Conan Doyle later als Wallace En nog dezelfde avond als Edgar Allan Poe Hoe hij dit deed bleef steeds voor mij verborgen Schreef ze luister goed Johnny nu ik dood ben gegaan Ben jij aan de beurt om daarmee te leren leven Je mocht niet bij zijn sterfbed aanwezig zijn Omdat zijn vrienden dat niet wilden snap je Want sterfelijkheid maakt ernstig moedeloos Ze gunden hem zijn allerlaatste avontuur Ze kwamen overal vandaan uit alle windstreken De helden van de dime novel de stuiverroman Het avonturenboek de detective story voor een kwartje Ik had extra personeel in moeten huren (een grapje) Henderson deed open kom erin meneer zei hij Tot de helden de Lord ligt boven in zijn bed Hij heet u welkom zijn stem is aan het fluisteren [pagina 20] [p. 20] Vriend en vijand waren gekomen uit alle afleveringen Ruim 800 avonturen beleefde je vader onafgebroken Ik zelf als zijn vrouw kom er ook in voor Als Carmina Marquez Clara is mijn echte naam Connie Coll was er Nick Carter Harry Dickson Dandy Don de cowboy saletjonker zonder paard Miss Emmy Gold de elegante vrouwelijke detective En Harrison de detective spiritist plus Doctor Silence Alaska-Jim de Duitse held van de Bereden Politie Rolf Brant der deutsche Sherlock Holmes Buffalo Bill Max Brand Fred Caterpink Ik blijf ze noemen de namen zijn zo mooi John Class, wereldreiziger, John Kling, Pat Connor Nat Pinkerton Detective Nobody Billy Dogg Hans Stark Hans Stoch-Sarrasini Trapper Trueheart Detektive James, De Oude en de Jonge Wilson Klaas Stortebeker Rechercheur Jansen Old Broaderim Buck Parker Jules van Dam James Smith Francis Gillam The Go Ahead Boys The Spirit Peter Jackson Billy Ritchie Dr. Richard Reynolds The Shadow Gaston le Roux Harold Hunter En vele vele personages een paar mooie namen Noem ik hier om de klank nooit meer te vergeten natuurlijk Flora Palmerston Sonja de Armeense generaal Angeles Graaf Melrose Lord Westborn Dokter Czernowitz Mary Green Magdalena Heastfield Vriend en vijand in het uur des doods van hun held En alle schrijvers van de avonturen broederlijk verzameld [pagina 21] [p. 21] Ben jij het zei Lord Lister tegen iedereen ben jij het Ja jij bent het ik ben het ook ik ben het voorgoed Ga nu maar weg dan kan ik het beter zijn Vergeet me doelbewust als je mij vergeten wilt Hij zei dit tegen iedereen vergeet me doelbewust Zelfs tegen zijn grootste vijanden ik was verdrietig Maar later snapte ik wat hij daarmee bedoelde het moest Want wie doelbewust vergeten wil onthoudt juist Alles iets vergeten kan alleen als je met denken Bent gestopt dus als je dood bent begrijp je dit Je bent mijn zoon je leest veel boeken als er een is Die begrijpen kan ben jij het dus zeg het me na Vergeet je vader doelbewust vergeet hem iedere dag Pas dan blijft hij eeuwig in je vastgeklonken zitten Ik sloeg haar schriftje dicht met deze woorden Een traan biggelde langzaam over mijn gezicht Lord Lister zeg ik zacht ik ben je erfgenaam En ik vergeet je voor eeuwig doelbewust Het was me al bijna helemaal gelukt zonder Aan je te denken dat was mijn oedipuscomplex Nu weet ik beter nu ben ik beter toegerust Vorige Volgende