De Revisor. Jaargang 34

[p. 24]

Hans Verhagen
Ratrace van de geest

Alles blijft. Alleen de ruimte schuift aan ons voorbij,
het grauw ontaardt in helleblauw,
de kleine conducteur zwaait met zijn spiegelei

Alles komt klaprozenrood, nog tegensputterend, tot leven;
te ver heen om terug te keren naar de moederschoot
zet de zondeval zich in beweging

Met zwepen schreeuwen & negeren van bevelen,
uitgestreken smoelen, van het voetbalveld verdreven,
geen kreten van triomf uit onze kelen,
behalve wat gereutel van ver over het water
zullen onze oren in het feestgedruis niet delen

Alles schuift. Wat voor stilte doorging
hebben we met straalbrekend vermogen
tot een hoopvol luchtgezicht verheven;
zelfs het tegenlicht van landverraders
lijkt een lang bestaan te zijn beschoren

[p. 25]

 

In de ratrace van de geest is iedereen hardhorend

Waar wij kwamen zagen we de prachtigste systemen falen

Inmiddels is het op de grond een rotzooitje geworden

[p. 26]

 

Het gif was nu gestegen tot z'n mond; dus hij dronk en braakte,

 

langzaam stroomt het leven uit hem leeg,

 

uitgelaten als een jonge hond verdwijnt hij onder water

 

Alles went. Ons hoort niemand leedvermaken

 

 

 

Je bent te oud om te doen of je dood bent

 

nu je weet hoe te doen of je leeft

 

en je kan er evenmin van slapen

Exit mr. Waterwalker, die niet eens verdrinken kán
en de positieve symboliek van *** (= +) de voorkeur geeft
Welkom, Firestarter

Ga dat maar aan de kinderen uitleggen:
eerst hun mooiste jaren in een klaslokaal doorbrengen
tot ze van de educatie zijn geconstipeerd,
dan nog 's zich pijnlijk moetende ontdoen van elke les
die ze er hebben geleerd

[p. 27]

 

Als het te gek wordt bedwelmt u zichzelf,

 

als u zich bedwelmt valt het leven u lichter,

 

weg is de pijn in uw nek, uw contactgestoorde kniegewrichten,

 

uw hart van lood, van steen

 

uw aangezicht, het druipen van de zwavel langs uw slettebek

 

Het moet niet veel gekker worden of u schiet zich dood

[p. 28-29]