De Revisor. Jaargang 33

[p. 97]

Lucas Hirsch
Gedichten

volksweerkunde

de situatieschets waarin de volksweerkunde op knullige wijze
te grabbel wordt gegooid

de schuldige vrouw maar voort zwamt
vanuit haar onderbuik haar daad aanduidende vingers
tot tulp gevouwen de lucht in priemt

is verontrustend te noemen

een beetje dreiging uit de dikke lucht en de hele heisa meeten op de tocht
kort gezegd de hele rimram naar z'n gallemiezen

er huist een wijsgeer in haar vingerkootje
er kleeft een betweterige klimatoloog aan haar vliezen
want het dakraam staat gekanteld en het beddengoed wordt nat

stel je voor er is een levensecht gesprek bezig

de man brult vraagt over de koude
aan de vrouw die op haar linker wipt hij zegt maar zie die lucht dan toch
zie het beest dat stelling neemt langs ramen poppetjes plaatst
vanaf de bank gezien een wolkje drijft

een wolkje

de man buiten om het huis en ook de vrouw zij kijken dat wolkje na
dag heerlijk vakidiootje

[p. 98]

circulair familieverhaal

de kinderen van mijn vader en
op afstand de zus

doet pijn, en
zo afgesproken is

door een kijkgat gezien
een zandloper een kokerfiguur
te noemen

op je tenen staan, de handen
in het voorgebonden schort de vondst
van de dag laten betasten is pijnlijk

ik herhaal de kinderen van mijn zus
de man voluit

achter de deur met gluurluik, de te diep
in de fles gedoken ruimte te krap voor zijn
koppig zatte dochter

ik herhaal de kop van mijn kind en
de dronken silhouet van moeders

dat de trap afstuift, een gat in de
deur laten slaan

moet pijn doen
volgens de afspraak

[p. 99]

 

is afspraak afspraak, de kinderen van pa

 

op afstand en de zuster

 

 

 

voor het geval de kinderschaar te ver en

 

vaders staan blijft