De Revisor. Jaargang 33

[p. 14]

Astrid Lampe
Waarom beklijft zo'n beeld

ook in deze barbarij geldt de wet van de sterke drager
collecteer ik tuiltjes 100% Wild Rose
mét het glazen muiltje op mijn memoriestick
confisceer ik (vette rover)

en óf het geschiedenis vasthoudt:

haiku's

sluipstroom

strijklicht

ook in het hoofd ruimt dit op K'nex
springt het vrij
weeral verbindinkjes (rustieke bruggetjes) te over

laat het zich buiten de K'nex maffia om
(alle korte termijn ophef rond hun modellen ten spijt)
spontaan op geur sorteren weer
dood water bij dood water

zo staat het mij hier vrij de stof,
die zo'n verstikkend deken (film) liet na de crash
met het roet en de roest te verjagen

als een kind zo blij (wat u zegt!)
staat het mij vrij

[p. 15]

 

nee nee niet het mica en ook boer ik het verroest!

 

met de coke en de cola (en de aangeklede burger) van de K'nex maffia niet weg

 

op persoonlijke titel wil die - empathie met apathie verwarrend -

 

als een schwarzenegger ons zenuwstelsel bezetten

 

beslag leggen: pap

 

 

 

pap in ogen

 

pap in iedere vitale kruip sluip

 

hier: deze stuip van het mica bijvoorbeeld

 

 

 

pap

 

pulp

 

dood water

 

 

 

waarom blijft het beeld van die vallende lichamen

 

 

 

(links rechts zo genadeloos

 

door het droge pok pok geluid ervan ingehaald worden)

 

 

 

bulls eye .darts .barney

 

(sterke benen ook)