De Revisor. Jaargang 32

[p. 86]

Herlinda Vekemans
Gedichten

De geur van Odessa

Isaak Babel

Een verschrikkelijke stad.
Iedereen weet hoe ze daar de Russische
taal om zeep brengen.

Odessa, waar de zee en de zon dik en donker,
op en rond de steppen in een stolp,
geheel verkleefd dronken
en kleurig ontredderd, wonderbaarlijk,
wreedaardig en mateloos onpeilbaar,
bitter slikkend als de rest liggen
te proesten.

Schrijven slaat overal op.
Er zijn vrachten en wrakken op laag water
in de haven waar verderf, lawaai en glans
een enkeling tot de pen drijft.
Woorden zijn op deze plek niet te houden.
Ze zijn ongewassen, potsierlijk, onbedaarlijk,
geil, zout, gemeen en rot.

Onze pakhuizen zullen zich vullen
met sinaasappels, kokosnoten, peper en malaga, en in onze korenschuren
zai het groenige stof van neerstortend graan opdwarrelen.

[p. 87]

Pan Apolek

Isaak Babel

Het wonderbaarlijke en wijze leven van pan Apolek
is mij als een oude wijn naar het hoofd gestegen.

Vrolijk in lucht en leegte,
in leed en hoon,
aan nacht gelaten,
aan dag ontplooid,
om kunst en aard geschaard,
wijd en traag omwonden, is licht
gerinkel en gelach, breed zwervend
door tijd gezongen, door
woorden gehoord.

Door de stad zwierf een onbehuisde maan en ik wandelde met haar op
en probeerde in mijn hart wat warmte te geven aan onvervulbare dromen en wanluidende
liederen.

[p. 88]

De tocht over de Zbroetsj

Isaak Babel

Als een afgeslagen hoofd rolt een oranje zon
langs de hemel, in de kloven der wolken
gloeit een mild licht en de vaandels
aan de zonsondergangen wapperen boven ons uit.

Geen weerzien aan de Berezina:
de Zbroetsj bruist zwart, stroomt snel,
de maan vlot, paarden kolken,
huid zwelt, ogen vallen,
een vrouw slaapt hoogzwanger naast haar dode vader.

Zijn keel is hem uitgerukt, zijn gezicht in tweeën gespleten,
een klonter bloed ligt als een klomp lood in zijn baard.