De Revisor. Jaargang 32

[p. 83]

Michael Tedja
hij en zij

onder roodwitblauworanje rook
ruikt het naar rauwe haring opgedroogd bier
en ovale ijzerkoeken daar wordt de landverhuizer
mee doodgegooid

hij heeft de overtocht van narratief
naar europa gemaakt hij werkt
bij het bedrijf de unie in een opslagruimte

het heeft een mooi droog

(hij hoeft niet te vliegen) karakter
Het is een kille sinistere afwerkplek
te zien op de verbleekte foto van de magenta surinamer
met zeepdozenbaan terwijl in de us of a
the black power movement aan het ageren is

is hij bruine dozen

geurige witte poeder korreltroep
aan het tellen voor plutocraten

schoonheid is altijd goed

en het ligt hier voor het oprapen als groenbruine eikels
in de late herfst de overgebleven resten worden bewaard
voor verlichte vuilnisbakkenrassen
met honger op zoek naar een bot

ik vraag haar waarom ze het katholieke aanhangt
ze zegt dat het heelal en de oerknal te ver lopen zijn
ze is nachtverpleegster met de goede kanten van de mens
Daar heeft ze black home nota bene een opleiding voor
ze draagt zonder te blozen een smetteloos en discreet wit pakje
ze heeft met tien melancholische waterbuffels gestoeid
als ze van het zorgcentrum thuiskomt
ze moet demente opa's met kippenvel

en haatdragende optillen

[p. 84]

 

ze geprakte appelen met varkensrookworst te eten geven

 

hun bleke ruggen en verschrompelde genitaliën schoonpoetsen

 

het wegsijpelende kwijl van die gerimpelde porem vegen

 

 

 

je bent een propere vluchteling die permanent op stage is

 

haal de wollen truien maar uit de koelkast

 

ik weet dat het juli is, niet jullie

 

met leugen op het eind ik zie je aftakelen in bijzijn van de

 

artsen en de vrolijke wetenschap er is geen diagnose

 

geen indicatie

 

en er zijn geen richtlijnen je bent nu al lang onder behandeling

 

niemand weet waarvoor

[p. 85]

Frank Van den Broeck Palet, 2004. Houtskool op papier