De Revisor. Jaargang 32



[pagina 23]
Hans Hoenselaars Gedicht Daar zit je met je vrees voor vacua voor hemel zonder heilig, bossen zonder sproken, polen bogend op de goedertierenheid van sneeuw niet in staat, schending van dit gave deze loze poging mij te evenaren met een geslepen handvol ruchtbaarheden, na te laten Wel, leg het met de tiende muze aan wil berken baren en de vlucht van knobbelzwanen met jouw stomheid slaan wijd je aan het krijsen van de wentelende schijven glas dat meer blijkt dan een leus van filosofen, duid het kreunen van het bordkrijt in de derde klas, maar zal je mij met sier geschonden gaap ik jou doorheen jouw o's kondig ik mij ziftend met de z van blozen aan - kom ik kiekeboe weerom gestoten met een vuist van niets