De Revisor. Jaargang 31
(2004)– [tijdschrift] Revisor, De–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 92]
| |
[pagina 93]
| |
De stalkoorts uitbesteed.In het zadel, o koeienjongen weet je het nog...: wie of wat houdt mijn houding zo
optimaal verzameld, veredelt mijn ras?...
En wij maar feromonen lekken!
dan
vlekkenwater
liters X-10 vlekkenwater o ja
uit en te na pixotte - wie wat teloor?
wie wat het paradijs ontzegd -: tapijtlijm
Voorbij het hondenschoonloopmatje. Ons gedomesticeerd brein voedt zich maar
wat graag met verse ideetjes, een sappig verhaal. Dra het lucht krijgt van iets
verheffends slaat het aan! Iets diep doordachts van de dichter-denker iets smakelijk
diep doorvoelds van de dichter- gourmetter: aspic! er op af! Ach, alles wat het zo'n
beetje een kop en een staart mee kan geven, een zweempje cachet: spekkie naar
het bekkie! Kom maar op met uw kilo's dood en liefde, kwispel. Poëzie heeft 'slist
dit voordeel: riekt al snel.
Een zweempje?
Het met dichterlijk bloed, zweet en tranen volgezogen paardendeken dat er
boven zweeft: 'n zeen!
Heus heus het baasje trekt je sheba, cheetah, ...al aan het stiffe upperlipje los
- spinnst du nà -. Hakt steevast, smikkelend je prak tot smak. Mjam (een liefhebber!)
mjam van mooi verwoord, van werkelijk diep doorvoeld doordacht. (‘Kappen
mop!’)
| |
[pagina 94]
| |
dot spijkergel & ... zo ja meisje!
zo ja bevrijd je het beeld uit de boom
Wie richt wie nu af (voor dit gen prik ik een promotor...), ons brein op zich al
zo'n spaghettiwestern (vuren wil het!), mijn poems jouw prairiezand, schurend de
raderen, chemisch de peeling en au ja de cacteeën: bloemschokkend!
hydraterend
o o geluidjes bakkend in ossewit
droga droga
dit stofje en wat het met mij doet: jij jij jij
helend
Het moeilijk verteerbare komp. met de lichtere kost mee toch? Zorg voor zat blad
te kauwen, onderhoud de gast, liefste, nu ik me toegewijd nog wat vertil aan dit of
dat handgeklost gebak (promovéren wil ik, op de uitgelezen blik van een koe...
yep, want zó zou mijn ideale lezer, -het anaalplugje van Mozart). Toe excuseer me
maar (pleit me vrij), nu ik me naakt en blasfemisch voor jouw spiegel nog wat
opmaak.
Nog wat, zeg ik toch, toe doe.
(...Laat je tandenfluitje mij keer op keer ijlend op scherp zetten - your finger on my
trigger - ik hippend & flippend op het erf je mus ja.)
Geen vulpen die gaat lekken in een te hoge vlucht. De tong dieprood van khat
inspireerde de Matterhorn niet tal van kunstenaars .emballagetechniek .linnen of
celluloid dragers .kies je .helden .celluloid heroes/ NY bravest (jij mijn hm) pffff
| |
[pagina 95]
| |
phony people- wát jij, koeienjongen met harses.
- Voor je het weet kom je om in die Zwitserse- Kaas-dozen, mop...!
Dedju, maar ik trék zo naar dat/ons alpenweitje-hoogtestage, waar ik door jou -
mijn Ierse vrijgezel toen nog - voor het eerst zo huh holderde.bob.bolder ten
huwelijk: fok de
lappen land erbij!
Naakt voor jouw spiegel, Kumba, remember (flinke vent).
Hele vent ook wiens nageslacht ik...
ik ja
zou voldragen pffff blaasbalgadem en óf ik dat ooit in verband bracht met -
tadadadam, cheer leaders 'nd so on -: De Dichter: blaasbalgadem en cocoonen (in het
eigeste overtijdse=zelfvergiftig[en]de vruchtwater of zoiets) zo'n stoel in alle
standen.
say hay
big poet
by the way
kek pompje
kunstenaars verplaatsen zich met de ratten van de stad
Zo'n smoel ook, wacht, hier stootte ik nog op bij het driftig blad-bladeren-
sprokkelen:
‘Indianen in Zuid-Amerika bereiden al honderden jaren thee en kauwen de bladeren,
om hun lichamelijke prestatievermogen te doen stijgen (groene goud van de Indianen)’
Wilde wel eens weten waar die Afrikaanse stamhoofden toch zo'n rode tong ja.
| |
[pagina 96]
| |
slam
zal ik jou eens op dat dak subliem schor en scheel
chewinggumsculptures
platter dan plath helaas
anatomisch handje
Zo'n rode tong en praatjes, eek! van het kath kauwen, eureka! een ambtenaar had
zich beklaagd (kus van de juf). Niet over die Indianen maar over een drop
Somaliërs in Tilburgse achterstandswijken (... achterstands? nu ja wijken dát
zeker).
‘Ze maken lawaai, bellen op het verkeerde adres aan, hangen kauwend rond op galerijen
en in portieken, spuwen op de grond, daarbij dieprode vlekken achterlatend...’
Ik vermoede dit al: kauwen! De sappen het werk laten doen, één sterke- of
meerdere magen moeten wij ons aanmeten.
(zo werm en dier ik tegen um aan mocht staan na afloop
de werkjes mee naar huis)
zouden wij ons,
je dirndl
p.s. of denk je nu me dúnkt, pop! ons spog vereend fermenteerkrachtig genoeg.
roerend eens van die woordjes (van die woordjes die weer woordjes kwijtspelen
bedoel ik)
| |
[pagina 97]
| |
lauw bierblikbier
pregnant mondbeeld een acteur eigen:
zij kwamen uit La Ida
erg moe
erg gelukkig
ten langen leste draait de soldaat zijn hoofd
langzaam
strak van kou het strand
langzaam
stief van kou het strand
opdat zijn wang rust
opdat zijn .wang .kin .wang .nee
opdat zijn kop rust
bedrukt kunstzij
heel .chemisch
(althans zo wil het
de dichter) danig gekreukt intussen
(verfomfaaid...
ook ja) danig ópkruipend
deerlijk statisch klittend zo wil het
aan welvingen:
al de van haar lichaam
.in
| |
[pagina 98]
| |
.tussen
beiden stief nog op
(pregnant mondbeeld een acteur eigen:)
lauw bier
blikbier
sloten
tussen de benen van mijn meidjes wakkere wieg
(naar John Steinbeck) |
|