De Revisor. Jaargang 30

[p. 38]

Nico Weber
Gedichten

Gekneveld wegens lastertaal,
een frisse vloek in maart,
luister ik naar Henk Binnendijk.
Sjerft kiest Van Dijke en Ter Velde.

Wij stelen elkaars blik alleen
als Sjerft zijn tent bouwt. In de wei
grijp ik zijn staart. De oogst is rijp:
warm bloed van jonge helden.

En dan leest Knevel voor:
de dingen zijn compleet van het begin.
Sjerft draait de woorden om en smeert
ze op mijn lijf. Hij wil - nou ja, erin.

[p. 39]

Naamzaken vervolgd genoemd

 

Over zijn billen, onbegroeide kin,

 

het Oude Testament, zijn witte wangen,

 

het bed, gordijn met brede, schone randen,

 

wapperen wonderlijke zondehanden.

 

 

 

Sjerft spelt me elke letter van dit vers.

 

Ik zet de komma's tussen hoogtepunten,

 

omwille van traditie, spanningsbogen.

 

Er gaat voldoende fout in dit betoog.