De Revisor. Jaargang 29

[p. 35]

Lodewijk van Oord
Gedichten

ars memorativa

ik heb met name niet in god geloofd vandaag
ten derde hane kraait mijn geest hervaring
terwijl mijn herinnering scheepsrecht hapert
het klopt wel maar het stemt niet

ik zie rotsen scheuren maar geen water
gordijnen breken maar geen reden het moment
straalt importantie het bestaande raadselt
apollo's paarden vluchten terwijl ik olie zweet en teer

je sprak van paarlige zwijnen je sprak van spreken
maar verdronk en zweeg over de klippen
je huilt maar belooft een nieuw vertrek
wellicht breekt lente door

straks zal ik hyacinten jubelen
van geopende graven die profiteren van
straks zal ik engelentongen
reptielen en vogels op lakens zien dalen van straks

maar nu ik faal en veeg mijn lijf bijeen
op mij valt niets te bouwen

[p. 36]

ruimte voor kanttekeningen

mag ik even

aangenaam je eerst eens nu orakelen jou deel valt
voor je onthutsend mijn cultuur torpedeert en generaliseert
van heb ik jou daar wie ben je nou helemaal eigen
ook vandaag besloot de zon zijn stralend ding te doen
zoals maan en sterren vannacht voor spelden
ook vandaag worden idealen werkelijk beleden worden
zwangere vrouwen helden krijgen brandweermannen hulde
weekendvaders denken ook op maandag aan hun kroost en
morgen heet ik vrijdag en brengt een zonderling mij feest
en naar ik aanneem avontuur

ga maar ga maar ga maar doen je water zweef gedoe
val mij niet halsstarrig lastig met papiertheorie en salonretorica
ik negeer je als violenorkesten en de juichende irissen buiten
de wereld cirkelt en wij bewoners vinden en beleven
dagelijks onze draai