De Revisor. Jaargang 24

[p. 65]

[p. 66]

[p. 67]

[p. 68]

[p. 69]

[p. 70]

[p. 71]

[p. 72]

[p. 73]

Esther Jansma
Over het schrijven van mooie natuurgedichten

Natuurgedichten schrijven is ingewikkeld,
iets waarbij men zuchtend moet gaan nadenken
over bijvoorbeeld rood en boom en wat het verschil is,
en hoe dit op te heffen. Processen, denkt men,

hoe water inkt doet vervloeien, zo ongeveer moet dat -
maar hoe doet een boom dat richting rood?
Stelt zich er late lucht bij voor, verwerpt die.
Iemand die aan een tak hangt en bloedt? Winter

en daarin een roodborst? En nog zo wat. Niets
voldoet. Dan: men verbant de b van beginnen
en het hekwerk van m, roept de r uit tot rotzooi,

zegt ‘de dis dood’, en houdt over: tweemaal oo.
Niet mooi, wel kaal, een haast radeloos, o, o.
Natuurgedichten schrijven is sloopwerk.