De Revisor. Jaargang 24(1997)– [tijdschrift] Revisor, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 29] [p. 29] Antoine A.R. de Kom Simón Simón zeg zogezegd Simón Bolívar wel Simón je was zo bleek & licht je leek te zweven op je steigerende paard. Dat vleugels had Simón een dagelijkse rondrit zou je maken waar de cactus tussen kale heuvels bos wordt blauwe rimpeling van zee wel haast een glinsterend verzinsel eiland dat je trots miskende wel Simón, zo'n wonderlijk oranje eiland waar je tóch niet wende. Wennen kon je niet aan eilanden als eieren zo groot. De broze kleur en geen brug van betekenis noch ver- gelijk met continent, Simón. Wel, stap, Simón hop je paard af blaas dan, blaas een lied van als en alser alst en er zal een- heid zijn, een vaste stanvaste oeververbinding over [pagina 30] [p. 30] die onoverblaasbare stroom daar Simón de rivier die jij zo pontificaal Alexandrijns doorwaadt en over zwemt een haal door je zogenaamde Rio Trombetas je alweer hernoemde Rio Trompetas waar nu nóg skeletten elkaar rammelen terzijde tussen verfhout resten rood En dáns, Simón trompetter tegen meeuw en stern nu je uit alle macht hier over je parket van zand en water over je bloemen en hoofdjes stanvaste over je paarsrood met roodpaars stanvaste overdekte dansvloer zwiert je paard een zilverwitte slaper in de schaduw. Zwijgen waar de cactus woud was. [pagina 31] [p. 31] In bijna nachtelijke stilte dooft heel ver een bruisend licht en zo was het dat glooiend landschap splijten zou. De branding stuif je langs je rijdt je rijdt waar meeuw en stern de glans van hun witheet metalen verenkleed vannacht nog wilden overschreeuwen krijsend als. Als krijsend. En jij en jij een schrijlings uitverkoren ruiter te voet kijk, Simón, hoog boven de cacteeën ergens in het indigo van inkt & zee & hemel fonkelt Curaçaos je vergelijk je eenheid als nog alser alst. Een steigerende Pegasus nu zonder jou Vorige Volgende