De Revisor. Jaargang 24

[p. 80]

Jan Kuijper
Albumblad voor Dominique Fourcade

Voor het eerst sprekend met verstikte stem
prijs ik de worgpaal die mij dit ontwringt.
Ben ik Desdemona, die lieflijk zingt
wanneer haar strottenhoofd Otello's klem
heeft losgelaten? Wie de bocht in springt
kan niet gehangen zijn - daar heb je hem!
hij zit onder de zwartebessenjam
terwijl zijn losse hoofd hem dronken drinkt.

Zijn plicht heeft het gedaan. De moor kan gaan.
Zingend en klingend verdwijnt de prinses.
Haar Halewijn is maar niet weg te slaan -
zijn wijsheid en zijn geest zijn in de fles.
Mijn ziel verhuist naar de onderkant. De lucht
ervan vergroot het glas. Een loos gerucht.