De Revisor. Jaargang 23

[p. 45]

Kees 't Hart
Gedicht

Geachte mevrouw,

Ik heb de dingen voor u neergezet
zodat u ze goed kon zien
ik wees ze voor u aan stofnesten
dageraad broodrooster en zuster Maan

ik heb de dingen alleen voor u
getoond gewassen en gefilterd
poederdozen windstilte rivierbeddingen
deemoedige gebaren alleen voor u

voor u alleen heb ik mijn woede opgeschort
en broeder Zon en zuster Water
gemaltraiteerd windstilte omgevormd
tot glas voor u was ik reiziger geworden

ik bezong u met toestemming in parodieën
ik droomde van mijn eindeloze domheid
ik was een brandglas in Edammer kaas
voor u alleen heb ik gemasturbeerd

dat was het punt niet ik reed
bewust en onophoudelijk door groen
ik las het Verzameld Werk van Goethe
ik was ‘La Belle Dame sans Merci’

mijn oprechtheid was zo doortrapt
als een nieuwslezer mijn naïviteit
is in praatprogramma's doorgeprikt
ik ben hondenliefhebber geworden

[p. 46]

 

neem het van mij maar aan mevrouw

 

ik zag nuttigheid over het hoofd

 

ik was marxist uit liefdesverdriet

 

omdat u het was voor u alleen

 

 

 

ik dronk met toegeknepen ogen

 

in de Oude Mannenhuispoort

 

uit het lichaam van een hoer

 

alle verplichtingen ben ik nagekomen

 

 

 

ik verblindde mezelf in Zuster Zon

 

ik was principieel ellendeling

 

ik was gewoon een jongen met een geweer

 

ik was tekstschrijver van Corrie Konings

 

 

 

ik heb de ijzerwarenwinkel Auke Rauwerda

 

aan u getoond en beschreven

 

zoals een kind naar water kijkt

 

en dan naar boven naar de lucht

 

 

 

alles alles heb ik voor u neergezet

 

ik was een hele goeie schilder

 

en loodgieter, ik richtte de etalages in

 

van de firma Wybra in textiel in Leeuwarden

 

 

 

ik was lid van de Havenzangers

 

accordeonist bij The Three Jacksons

 

ik schreef het boekenweekgeschenk

 

ik danste op gabberhouseparty's

 

 

[p. 47]

 

nooit heb ik u vervloekt mevrouw

 

voor u alleen nam ik een retourtje Zwolle

 

ik verorberde citroenen met schil en al

 

ik beval Heidegger aan bij broeder Vuur

 

 

 

zijn er jammerlijke familie-omstandigheden?

 

kunt u niet komen maar wilt u wel?

 

is uw route ondergesneeuwd? acht u het

 

verstandig mij voor aap te laten staan?

 

 

 

ik ben verongelijkt van u

 

ik zong van u ik ben van u ontdaan

 

zoals een vrouw op straat

 

zich plotseling verlaten weet

 

 

 

de tijd is gekomen dat we duidelijke

 

afspraken maken rond uw komst

 

ik zet de dingen ongecensureerd neer

 

en u hecht uw goedkeuring daaraan

 

 

 

herinnert u zich mijn eerdere versies

 

ik somde alles voor u op poeder, stof

 

krekels en anemonen, sodabakjes,

 

stopverf, winterschilder, rode lippen

 

 

 

ik was zuster Krekel

 

in al mijn vingertoppen

 

bent u het nu al vergeten?

 

laat u mij tevergeefs wachten?

 

 

[p. 48]

 

bevielen mijn beelden u niet?

 

wekte mijn afwasmethode ergernis?

 

spoelde ik het bestek voor de glazen?

 

was ik ruimtelijk niet precies genoeg aanwezig?

 

 

 

u zegt het maar ik ben deemoedig

 

ik klaag niet ik veeg het stof

 

van mijn gezicht was mijn citatendwang

 

u een doorn in het oog?

 

 

 

u zou verschijnen wanneer ik empiricus

 

geworden was wanneer ik als een empiricus

 

zou schrijven onwetend als een graafmachine

 

wanneer ik alles eindelijk zou laten staan

 

 

 

bevalt dit gedicht u niet genoeg?

 

voor u was het mevrouw voor niemand anders

 

voor u heb ik vandaag gebloosd

 

u permitteert het zich te zwijgen

 

 

 

ik behing de wanden

 

van dit huis met foto's en gebaren

 

ik reisde zonder koffers

 

ik schreef uw naam in stof

 

 

 

was het nog steeds niet genoeg

 

moet ik mezelf nog meer ontzetten

 

nog meer dan dit moet ik

 

mijn tong tot bloedens laten tatoeëren

 

 

[p. 49]

 

ik wacht op u

 

mijn horloge loopt gelijk

 

ik heb me aangekleed

 

ik kan direct vertrekken

 

 

 

ik mag niet klagen ik vereenzelvigde

 

me met de files op alle snelwegen

 

geen regel heb ik weggestreept

 

ik heb alles door de vingers gezien

 

 

 

en dan zou u aan het kussen gaan

 

mijn huid en haar en sentimentaliteit

 

u zou het bloed onder mijn nagels

 

vandaan kussen u kuste me op mijn mond

 

 

 

ik hoefde niets te doen

 

u had het zwart op wit gezet

 

als alles voor elkaar is

 

ga ik direct met jou apart

 

 

 

dat was de afspraak weet u nog

 

ik herinner me tijd en plaats

 

wonderlijk precies ik was de geit

 

die voor het huis aan het grazen was

[p. 50]

[p. 51]