De Revisor. Jaargang 20(1993)– [tijdschrift] Revisor, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 59] [p. 59] K. Michel Aangaande uw verzoek om een zelfportret Misschien is het een kwestie van inborst, van erfelijke belasting Het kan ook aan mijn opleiding liggen of aan een gebeurtenis in een eerder leven - als kind zat ik vaak in het donker klaarwakker, geen hand voor ogen, bevangen door een voorgevoel - - wat misschien kwam door de appendix van mijn moeder die in de maanden voor de geboorte ontstoken was - Hoe het ook zij het is in ieder geval zo dat ik na de val van de Berlijnse muur en de luidkeelse triomf van het liberale Westen en de invasie van Grenada en van Panama en de roofoverval op de valutamarkt en de Europese diplomatie inzake Joegoslavië (om nog maar te zwijgen over de eschatologische hoeveelheid mest die over de velden wordt uitgereden) op mijn kamertje zat, mijn zolderkamertje en er helemaal geen gat meer in zag en mij wintermaandenlang het hoofd brak over de stofstorm van nieuwsfeiten en het alomtegenwoordige gebrek aan visie [pagina 60] [p. 60] Ik sloeg de school der poëzie van Gorter op de hoekposten van Michaux, de wijsbegeerte van Paape het logboek van Albion Moonlight en het huwelijk van hemel en hel van Blake Maar de deuren van de waarneming werden niet gereinigd, een toekomstverschiet toonde zich niet en van een scherping van de utopische blik was geen sprake laat staan dat ik de wereld in een zandkorrel zag Duiven begonnen in de dakgoot te paren Moeizaam kwam de lente op gang Aan de waslijnen verschenen bollende lakens Daarna gingen de tuindeuren open, golfde muziek tussen de huizen en sloeg de rook van de barbecues Iedereen ging op vakantie of naar het zwembad en klaagde over het weer en over de files Ook ik ging naar het strand en lag als een bladgroente in de zon en verloor het hele probleem uit het oog Tot ik ‘Vouw de deksel dubbel’ las, ‘en knip aan elke kant acht inkepingen Vouw de deksel weer open en knip het middelste stuk van de vouwlijn door Rek nu de beide zijden uit, et voilá’ [pagina 61] [p. 61] Dat gebeurde vandaag, alweer een paar weken na de eerste herfstregen, toen mijn liefste Sterre een doosje kaas openmaakte voor de lunch, smeerkaas, waaraan ik overigens een bloedhekel heb, en uit dat doosje dwarrelde als een propellerzaadje een strookje, een strookje papier waarop aan de ene kant een dansend konijn stond en aan de andere kant een korte tekst en ik las de oplossing en ik las haar nog een keer en nog een keer en nog een keer en zei tegen Sterre toen ik uitgelachen was Wed met je vrienden dat jij je hoofd door het dekseltje van een doosje La vache qui rit kunt steken Vorige Volgende