De Revisor. Jaargang 19

[p. 32]

Stefaan van den Bremt

Ales Stenar
(Kåseberga, 23.5.1991)

Van rib naar rib de romp
uitsparend van een schip
waar de Sont land wordt en
de oude sage wind waarin
alleen stenen verhalen
hoe het die scheep zijn
is gevaren.

Van rib naar rib de romp
uitsparend van het schip:
zuilen. Alle hens aan dek
zijn zuilen, voortvarend
van rif naar rif de ramp
herhalend.

[p. 33]

Dondernacht
(naar de Edda)

Thor vraagt de dwerg wat aarde en nacht
moeten verbergen voor het daagt. Onzacht
vraagt hij en vraagt, hij hamert met kracht
op het aambeeld tot het dondert. Thor lacht.

Thor overdondert. Hij heeft niet éen
vraag, maar honderd. Door merg en been
als de weerlicht, door been en merg
dringen de vragen van Thor aan de dwerg.

Thor vraagt de dwerg en de aarde uit, vraagt
de zon op te delven nog voor het daagt.
Al hoopt hij de vragen op tot een berg,
Thor krijgt geen hoogte van die dwerg.

(Want de dwerg antwoordt Thor in een taal
van onder de aarde, en zonder
een woord, ondoorgrondbaar voor donder
en bliksem, al bijna mineraal.)

Thor echter rekt zijn gevraag tot het daagt,
tot versteent wat geen daglicht verdraagt.

De verborgen Boeddha
(Malmö, 21.5.1991)

1

In 't bosje verborgen
de stenen Boeddha.
En dwergen, verbolgen,
en beeldenstormen.

2

Glimlach onomwonden
in 't bosje, Boeddha.
Ik heb u, geschonden,
teruggevonden.