De Revisor. Jaargang 16

[p. 18]

Hans R. Vlek

De fugu der filosofie

Spinoza's geheimen spannen aan de fugudis:
dun gefileerd in vogelvormen rust er de kogelvis
op fraaie zilverschaal: Dominus illumina
tio mea

Rond die tafel nobele buddhaverzoekers, bezig
aan de allerhoogste vorm
van russische roulette, de gifvis

in decadente verfijning zeeschitterend
door gediplomeerde koks tot monochrome
schilderijen messcherp ongetoverd:

Koyubaki staart plots glazig voor zich uit,
eetstokjes nog even trillend in de handen, dan
valt het hoofd tegen 'n halfleeg glas sake

Een zijner koans, die leugenachtige over
de acné des zesde patriarch, ergerde ooit
de schepper van Sakiyamuni -

[p. 19]

Die monotheistische religion

Een oude dame in de trein leest Freud, en
Sigmund meent dat er geen god tot Mozes sprak:
hoe eenzaam moet zij uit 't venster staren
met 'r vaderbeeld, 'r projektie, en 't vlak
uitzicht, zo plat als 'n ellenlang gedicht

tussen 't oude Groningen en ouder Maastricht
waar wonderlijke wolken en kleinbespitste dorpen
voorbijgaan in dat goudeneeuws museumlicht -
De weiden langs de sappige Hollandse spoorlijn
zijn sappiger dan de arcadische, en

't moeten wel deze brave gronden zijn:
de grazige weiden waarheen de Here voert,
waar men in naïef geloven vlijtig boert
en opziet naar de leerling van Charcot die
zo briljant uit z'n nekhaar oudehoert -