De Revisor. Jaargang 15

Marcel Koopman

Kvarnå

De zon groeit steenrood in de nacht
tussen de sparren hangt nog damp,
ik ga het pad dat naar de molen voert.

De bomen lijken uitgeknipt
uit een oneindig prentenboek,
onder mijn voeten knirpt het pad.

Is zij nu naast mij als een schim?
Ik durf niet opzij te zien
uit angst om door haar heen te zien.

Dan de meanderende beek
die klokkend langs het molenrad
mij naar zijn oevers lokt.

De zon die donker is en gromt
terwijl mijn hart zich kromt en strekt
en hoe het noorden aan mij trekt.

Dan buig ik mij en met mijn hand
trek ik de pinnen uit de sloten weg
zodat het rad traag in beweging komt.