De Revisor. Jaargang 15

Lenze L. Bouwers

Zo stil als een hand met een lichte pen
in beweging. Vaak voordat de roerloze
bomen afscheid nemen. Schrijf mee, ik ben.

Vergeet even de dromennacht, de boze,
waar ik eerlijk gezegd lang, hondsbang en
realistisch tegen op zie. Gekozen
is er al. Of niet soms? Geworteld ben
ik te vast in de dag. Een perkje rozen.

Ik moet me haasten want het sprookjesrode
vormt bijna geen wanddécor meer voor eiken,
die hun bladeren koesteren als wind.

Als kinderen hoorde ik daar (een dode?)
binnen souffleren. Hoe is te bereiken
de grens die teken en klankkleur verbindt?

[p. 22]

Tekeningen Ronald Tolman