De Revisor. Jaargang 9

[p. 32]

Piet Meeuse

Algebra

Schepen - enig levensteken
in de lege witte verte.
En hun golfslag op de glooiing
later: algebra, algebra

van water.

Stil schuiven de verre schepen
en onzichtbaar stuwt de droomschroef.
Slechts hun golfslag op de glooiing
later: algebra, algebra

van water.

Zware hartslagen verdrinken
in de diepten die hen dragen
en hun golfslag op de glooiing
later: algebra, algebra

van water.

Traag vervagen hun contouren.
Schijnbaar lossen ze zich op.
Maar hun golfslag golfslag slaat de
glooiing: algebra van water

slaat er nu

hun zware lading

driftig tot kwadraten

van keien en bruisend sop.