De Revisor. Jaargang 7

[p. 15]

Robert Anker
Nieuwjaarsdag

Bij Kwaad de dijk op deze keer.
Achter blijft een winters huis
met lege plekken, ouders
in een donker raam.

Ik wind mij langzaam los:
vroeger trok men lijnen langs
natuur. De zee als rechthoek
wordt gewenst, de bodem,
binnendijks in kaart gebracht.
Zakt dit landschap in mij weg
in donker dat het oog bereikt:
erfbeplanting, torenspits, het westen.

Dit is de luwte en de auto
zweeft maar even, schemer.
Na de schemer natrium,
om met alle banden aan de grond
te raken, Holysloot voorbij,
de brug op, in de stad.

Het Stedelijk Museum.

Ik woon in een verlichte straat,
een bovenhuis, op toekomst ingericht,
vergeet ik thuiskomst en dat weet ik.
Hier.