De Revisor. Jaargang 6

Willem van Toorn

Praag

Op de Burcht zijn wij even heersers.
Minzaam glimlachend van macht
kijken wij neer op de stad:
trappen en daken, hardleerse

bewoners daaronder. Een taal
van dubbele bodems, gefluisterd,
in stegen afgeluisterd,
betekent dit allemaal.

De oude heersers zijn dood.
De nieuwe zijn rood aanwezig:
vlaggen en kreten beneden.

Het fluisteren duurt al eeuwen.
De taal heeft het langste leven.