De Revisor. Jaargang 6

[p. 25]

Rob Schouten

Het tuinfeest
(naar Le Festin de l'Araignée van Albert Roussel)

Eens gaf de taal een tuinfeest voor bekenden
die daarop murmelend en ritslend kwamen
waarna het wachten was op de gastdame
en toen die niet verscheen op haar legende
die iemand hen omschreef als woordenkramen;
en daar zij woorden waren danste men de
kraamster toe die aan het feest de wende
van een moordpartij lag te beramen.

Het feest werd daarna ongemerkt steeds stiller,
een trage maar verschrikkelijke thriller,
als tuinfeest echter op den duur een giller
en een belediging voor deze soort,
zeker toen ook de dader werd vermoord
en stilte naliet aan het laatste woord.