De Revisor. Jaargang 5

Willem van Toorn

Tour du propriétaire

Het huis is al veel ouder dan wij samen.
Vertrekken wachten en ik ga je voor
alsof ik hier al jaren thuis be hoor.
Bijkeuken, deel, de hoge gang, opkamer.

Stappen in het verleden van een ander.
(De oude boer in de verzorgingsflat.
Alle seizoenen oogstloos, niets omhanden,
kringloop verschrompeld tussen stoel en bed.)

De geur van grootmoeder. Het witte pluis
van schimmel in de kelder, waar de weck
wel heeft gestaan in het vermolmde rek -
maar ieder woord brengt ons verder van huis.

De bijgebouwen later. In de stal
de zwaluwnesten in de lege ruif
en van de uil die in de balken huist
een braakbal die, bekwaam genoeg ontpluisd,
geheimen van de dood prijsgeven zal.

Omtrent de vijverkant raak ik je kwijt
en zoek je spoor in de verwildering.

Liggend in de ovale spiegeling
vind ik je weer straks. Waar? In welke tijd?

Vermeer: Gezicht op Delft

Ik maak je hierin aanwezig.
Je schaduw kondigt je aan
om een hoek. Boodschappen gedaan
in achterstraatjes. Bevend

raakt geschilderd zonlicht je aan
als je verschijnt op de kade.
Ge hoede regenten staan
te wachten op dode schepen.

Ze kijken je na. Joffer. Zeker
laat ik er één bij je slapen
vannacht, als ik je in leven
houd, driehonderd jaar hiervandaan.