De Revisor. Jaargang 3

[p. 50]

Hans Christoph Buch
In de geloofwaardigheidskloof

De president was in de geloofwaardigheidskloof gevallen. De geloofwaardigheidskloof begint als nauwelijks zichtbare scheur ergens in het hoge noorden van Alaska en zet zich vervolgens als steeds breder wordende geul dwars door Californië en Mexico tot in het Andesgebergte voort. De kloof opent zich met regelmatige tussenpozen van ongeveer dertig jaar om zich vervolgens na enige tijd vanzelf weer te sluiten. Het opduiken van de kloof wordt steeds begeleid door middenzware en lichte aardschokken die soms verwoestende gevolgen hebben, zoals de grote aardbeving van San Francisco in 1906 waarbij meer dan 100.000 mensen om het leven kwamen. Voor het laatst werd hij waargenomen tijdens de Grote Depressie van 1929/30. Daarbij verdwenen miljoenen bankroete miljonairs voor eeuwig en voor altijd in de geloofwaardigheidskloof. De geologen verklaren het optreden van de geloofwaardigheidskloof uit het vloeibare magma in het binnenste van de aarde waarop de kontinenten drijven in de vorm van beweeglijke schijven; aan de randen van deze schijven vormen zich littekenachtige korsten die net als slecht genezen wonden onder de druk van het gloeiende magma van tijd tot tijd openspringen. Daar is naar de mening van de onderzoekers geen kruid tegen gewassen; volgens hen is zelfs de konstruktie van tegen aardbevingen bestande gebouwen slechts een druppel op de gloeiende plaat, die het opensplijten van de geloofwaardigheidskloof weliswaar zou kunnen vertragen maar niet verhinderen. Toen astrologen in het midden van de jaren zestig voorspelden dat de geloofwaardigheidskloof spoedig weer zou verschijnen, trokken groepen langharige jongeren zich terug in de bergen van Noord-Californië en profeteerden de spoedige ondergang van de wereld. Om de propaganda van deze groepen te logenstraffen begaf de president zich persoonlijk naar de plek des onheils. Hij belegde een perskonferentie en verklaarde het gepraat over een zogenaamde geloofwaardigheidskloof als boosaardige uitvinding van de regering vijandig gezinde onderzoekers waaraan de meerderheid van de natie geen enkel geloof schonk. Het doel van deze vanuit het buitenland opgezette kampagne, aldus de president, was het ondergraven van het vertrouwen van de bevolking in de president en in de overheidsorganen. Er bestaat geen geloofwaardigheidskloof, riep de president onder stormachtig applaus van zijn aanhangers uit, zowaar ik hier sta. Bij die woorden zonk hij eerst met zijn grote teen, vervolgens met zijn hele voet in het losse aardrijk. Na korte tijd stond hij tot aan zijn knieën in de grond die, als een hongerig eter die zich brutaalweg niets van de geldende tafelregels aantrekt, een verschrikkelijke boer produceerde. Waarschijnlijk een onderaards konijnehol, riep de president onder applaus van zijn aanhangers uit, in deze streek wemelt het van wilde konijnen die hier, zonder enige wettelijke legitimatie, hun gaten gaan graven. Ik zal de minister van justitie opdracht geven onmiddellijk de nodige maatregelen te treffen om het verstoorde evenwicht van de natuur te herstellen. Gaan daarbij uw gedachten ook uit naar gasbestrijding, wilde een nieuwsgierige reporter weten. Ik denk aan een reeks van geschikte maatregelen, verklaarde de president, waarbij gasbestrijding van de konijneholen vanzelfsprekend op de laatste plaats staat. De regering zal echter niet voor impopulaire maatregelen terugschrikken als de konijntjes zich niet op andere wijze tot rede laten brengen. Bij die woorden verdween hij voor de helft in de van minuut tot minuut zachter wordende grond. Meent u niet dat u zich voor de ogen van het volk belachelijk maakt, wilde de reporter van een oppositionele krant weten, als u het bestaan van een geloofwaardigheidskloof maar blijft ontkennen terwijl u al tot uw nek in de ellende zit? Met uw slag mensen spreek ik uit principe niet, riep de president woedend. U bent een smerige roddeljournalist die geen spatje eergevoel bezit!

Intussen was hij tot aan zijn borst in de grond gezakt. Pas toen het zand al over zijn kraag begon te lopen, verwaardigde de president zich op te merken dat hij mogelijkerwijs het slachtoffer was geworden van een optische misleiding of misschien zelfs wel van georganiseerd bedrog. Er zijn mensen, zo verklaarde hij tegenover de verzamelde journalisten, die er belang bij hebben mij in een verwarde situatie te manoeuvreren waarin ik alle schepen achter me moet verbranden en mij geen andere uitweg blijft dan de vlucht naar voren. Maar die mensen zullen binnenkort van een koude kermis thuis komen en hun kriminele schanddaden berouwen, schrijft u dat gerust op, mijne heren! Wat de moeilijke situatie betreft waarin ik mij momenteel bevind: zij is ongetwijfeld te verklaren uit het bestaan van een onderaardse holte waarvan wij geen van allen het bestaan vermoed hebben. Eén vracht zand zal voldoende zijn om het gat

[p. 51]

snel te dichten en de kwestie uit de wereld te helpen. Voor mijn minister van transportzaken is dat geen probleem. Overigens blijf ik van mening dat er geen sprake kan zijn van het bestaan van een geloofwaardigheidskloof. Intussen was alleen nog maar de schrale haardos van de president te zien met behulp waarvan hij zichzelf uit het verraderlijke aardrijk probeerde te bevrijden terwijl de grond van tijd tot tijd een vreemd geluid produceerde dat deed denken aan dat van malende kaken. Maakt u zich geen zorgen, zei de president, wiens stem nu reeds merkwaardig dof klonk, overeen paar minuten zijn we de situatie weer meester. Ik vrees dat wij allen toch de gevaren van de plaatselijke bodem hebben onderschat. Waarschijnlijk hebben we hier te maken met een onbekend soort drijfzand, als het niet allemaal een zorgvuldig opgezet kommunistisch complot is. Ik protesteer, riep de Russische ambassadeur, mijn regering heeft aangeboden experts te sturen om de president uit zijn hachelijke situatie te bevrijden; als er al van een komplot sprake is dan betreft het er een van anti-kommunistische aard. De president was nu spoorloos in de aardbodem verdwenen en manifesteerde zich alleen nog door zwakke kloptekens. De president heeft in principe het volste vertrouwen in een goede afloop van de zaak, zei de woordvoerder van de president nadat hij zorgvuldig de grond had afgeluisterd, zijn moreel is zelfs uitstekend. Zijn situatie wordt op het ogenblik echter bemoeilijkt door het feit dat hij zich heeft verward in een paar meegebrachte geluidsbandjes waarop zijn openbare en privé gesprekken zijn opgenomen. De president is in principe bereidde bandjes af te geven. Voordat hij daartoe overgaat wil hij echter zijn advokaat raadplegen. De advokaat kroop over de grond heen en weer en luisterde op verschillende plekken, maar hij slaagde er niet meer in kontakt met zijn cliënt te krijgen.

Wij beschikken momenteel niet over een direkte lijn met de president, zei de woordvoerder, maar wij vertrouwen erop dat hij na verloop van korte tijd weer het woord zal nemen. Wat de president nu nodig heeft is vooral rust. Waarschijnlijk bevindt hij zich helemaal niet hier, maar in zijn vakantieverblijf in San Clemente. Wij hopen dat u er begrip voor zult hebben dat de president dit weekeinde voor niemand meer te spreken is. Maandag staat hij weer even fris als voorheen tot uw beschikking. De reporters hingen nog een tijdje rond op de plek waar de president voor het laatst gezien was en keken naar de bulldozers die op verzoek van de hoogste federale rechter de grond openwoelden, maar behalve een paar verscheurde geluidsbandjes kwam er niets noemenswaardigs tevoorschijn. De bandjes waren door de verschillende aardverschuivingen onbruikbaar geworden ener stond alleen nog wat gebrabbel op waar behalve een paar obscene praatjes niets meer van te verstaan was.

vertaling: G.B.

‘In der Glaubwürdigkeitsspalte’

Uit: Aus der neuen Welt. Verlag Klaus Wagenbach, Berlijn 1975.