De Revisor. Jaargang 3

[F.C. Delius (vervolg)]

Eenzaamheid van een ouder wordende stones-fan
(Einsamkeit eines alternden Stones-Fans)

Hij stapt de discoshop in en rechtstreeks
op de plaat af die hij hebben wil, de nieuwe Stones.
Om hem heen, koptelefoons om hun oren,
de 10 of 15 jaar jongere figuren,
die allang naar iets anders luisteren.

De starre gezichten
winden hem op,
zoveel eenzaamheid onder de koptelefoons!
Hij neemt de plaat en
voelt zich niet erg eenzaam.
Hij weet alleen: hij overziet
de platenmarkt niet meer -
fysicus, afgestudeerd, ik heb andere zorgen -
en weet niet wat hem nog verbindt
met de, zegt hij ironisch, volgende generatie,
hoogstens een demonstratie, een joint,
iets van hun mode.

Hij bekijkt de cover:
bevalt me eigenlijk helemaal niet, die Mick
moest je echt langzaam maar eens afschrijven,
maar zijn sound, daar heeft niemand meer aan kunnen tippen.
En Mick zegt het zelf: je wordt
op een gegeven moment een parodie van jezelf.
Die zin hangt in zijn hoofd
tijdens de vier passen naar de kassa, op een gegeven moment
word je een parodie van jezelf.
Herinneringen komen in hem op:
de Stones in Hyde-Park destijds, daar
zat ik midden tussenin, daar gebeurde iets
met ons. Nu
voelt hij zich bekeken. Nu
voelt hij zich superieur: die hangen hier maar rond,
bij deze steeds slechter wordende muziek,
lijden misschien aan hun trips of

aan verveling, maar ik,
en hij betaalt, steekt de bon in zijn zak,
wat heb ik allemaal al meegemaakt
en weet nu wat er gebeuren moet, ik!
Zo'n gedachte, hij kijkt nog eens om zich heen,
is dat nu de beroemde ervaring van het ouder worden?

En loopt de winkel uit
en gaat naar de dokter, de pijn in zijn rug,
en 's avonds de nieuwe plaat met
nieuwe teleurstellingen, de
verleden tijd is verleden tijd -
en niet voorbij.

vertaling: G.B.

‘Nachruf auf einen Maurer 1975’ en
‘Einsamkeit eines alternden Stones-Fans’
Uit: Ein Bankier auf der Flucht. Rotbuch Verlag, Berlijn 1975