[Het pleinleven van ene Hannes W. (vervolg)]
werd gestoord bij z'n werk. De riem om z'n hals zat te strak en drukte op het strottenhoofd. Om de halsriem over het strottenhoofd te schuiven, draaide Hannes zijn hoofd hoger en keek schuin de lucht in, maar het schuinhouden van het hoofd was niet toereikend om iets te veranderen aan de positie van het strottehoofd, de vogel piepte 'm, en zijn vervagende contouren lieten de vraag buizerd of wouw open. Mauzi Sennried, die er gunstig voor stond, hoewel de oppositie van de Ting-mannen steeds verontrustender werd, haalde een speld van zijn jekker en terwijl Hannes de lucht afzocht, stak Sennried hem. Hannes' kreten waren ingetogener dan verwacht en bereikten slechts de omstanders, het lawaai op het plein verhinderde dat ze tot de lerarenzone doordrongen. Meisjes die dank zij de windrichting Hannes' kreten hadden gehoord, kwamen uit de nissen van het schoolplein, schaarden zich achter de diefje-met-verlossers en duwden deze, naar voren dringend, tegen de Mauzies aan, en de Mauzies knalden door de schok van de botsing tegen zijn lijf en daarbij verschoof de riem om zijn hals en kwam in de gewenste stand. Toen de bel ging dat de pauze afgelopen was, voltrok de ontbinding zich met ongekende snelheid, vluchtend duwden zij die anders van teuten hielden elkaar vooruit, alleen Jörg Mauzinger kwam nog een keer terug om te controleren of de riemen goed aan de regenpijp vastzaten. Daarna kwam hij niet terug. Ulrich Molk, de Dikke, onze Umo, stond achter het raam in de gang op te passen. Hij had, toen de stroom zich terugtrok over het plein, Hannes' lichaam gezien, de roerloosheid ervan, en dat het met de regenpijp één lijn had gevormd, en toen Stumpfnegger hem maande de klas in te gaan, weigerde Umo. Hij zei: Ze doe-doe-doen wa-wat met Ha-ha-hannes, en omdat Mauzinger nog altijd niet kwam, liep Umo het schoolplein weer op. Hij botste tegen Mauzinger op, die de riemen had gecontroleerd. Hannes stond nog vast, de lucht had niets bijzonders te bieden, onder
de riemen kon hij best adem krijgen, nu en dan kwam er iemand en ging weer weg, eentje was begonnen hem los te wriemelen maar de halsriem bestond uit hard leer en was niet open te krijgen. Mauzinger bleef rondhangen, en toen Umo de riemen wilde losmaken, sprong onze Mauzi er op af, zou verhinderd hebben dat Umo dat riemgeval toch nog
Auteursrechtelijk beschermd