De Revisor. Jaargang 2

[p. 19]

Igor Streepjes
Momentopnamen

Amsterdam, in de zomer, tussen zes en tien uur 's morgens

De zon - kale, oranje bal
Boven 't Museumplein.
Antennekruis erdoor; dit zal
Een nieuw Pons Milvius zijn:
De kolonels komen ten val,
Rome voor Constantijn.¹

Het park ontwaakt. Een vroege tram
Raast over 't viaduct.
Zes slaapzakslapers zijn door hem
Ruw uit hun slaap gerukt.
‘Goddamn them trams,’ mompelt een stem:
De dag wordt duur geplukt.

Jonker, de drankhandelaar, staat
Om vijf voor acht naast zijn
Vroeg open slijterij en praat
Met wat een klant moet zijn.
De man vertrekt met waar hij baat
Bij vindt: twee flessen wijn.

Het pakhuis staat nog overeind,
Al is het uitgebrand.
Blijkens een woedend spandoek schijnt
Dit dichtgespijkerd pand
Krakers ten spijt bestemd te zijn
Voor het hotelbestand.

Lijn 2 ligt in de Leidsestraat
Over een brug gekromd.
Een orgel draait en op de maat
Dwarrelen meeuwen rond.
Een man die dit nooit zien zal, laat
Zich leiden door zijn hond.

1 De laatste regel van dit uit 1973 daterende couplet luidde oorspronkelijk ‘Hellas voor Constantijn’; nu de val der kolonels inmiddels een feit is, blijkt dat ik het kruisteken aan de hemel wat te optimistisch had uitgelegd voor de in Rome wonende koninklijke balling. Maar we zullen zien: Constantijn de Grote verzekerde zich bij Pons Milvius van de heerschappij over Rome (312), maar twaalfjaar later kreeg hij ook het Griekse deel van het rijk in handen. Intussen heb ik de slotregel evenwel aangepast aan de werkelijkheid van het moment.