De Revisor. Jaargang 2

[p. 52]

Anton Korteweg
Tussen de rails

het / regende / was mistig / was stralend mooi weer
ze had / vier kinderen (die niet wilden deugen) / een man aan de drank / kanker
ze ging / veel te vroeg van huis / op tijd... / op het laatste nippertje...
ze droeg / een mantel met imitatie-bontkraag / geen jas / een blauwe regenjas
ze heeft haar fiets tegen het schuurtje / gekwakt / gezet / gezet en op slot gedaan
ze / heeft zich voor de trein geworpen / is voor... gestapt / stond rustig te wachten tot...
het was / een klap als bij een botsing / alsof een hondje... / alsof een vlieg op een voorruit...
de trein heeft / gedacht: alweer / nog geremd / niets gemerkt
het is / iets waar je geen woorden voor hebt / tragisch (zonder meer) / misschien nog maar het beste zo

Dinsdag 8 oktober 1974, om 11 uur 16, liep
een vrouw van veertig, ongeveer, gekleed
in blauwe regenjas, de rails op, tegenover
de verffabriek van Sikkens (Voorhout). 't Regende.
Na enkele seconden werd ze door
de intercity naar A'dam gegrepen.

Desgevraagd hebben arbeiders bij Sikkens
verklaard gezien te hebben dat de vrouw haar fiets
tegen een schuurtje langs de spoordijk had gezet,
om ongeveer elf uur. Eén meende dat hij had
gezien dat ze haar fiets op slot deed. Men had haar daarna
een kwartier heen en weer zien lopen langs de rails.

Waarom de trein als kraakwagen? Had ze
vier kinderen die geen van allen?
Dronk vaderlief? In de steun? Was het kanker,
bestraald, genezen verklaard, daarna toch?
De moedeloze bollenvelden in de herfst?

Het regende. Waar dacht ze aan? Hoe keek ze?

Waar het éen is, kan het ander niet zijn,
en voor een trein is uitwijken ondoenlijk.

Het had daar dus niet mogen zijn, tussen de rails,
't haalde niets uit dat er nog werd geremd.

Het was niet eens een klap, maar meer zoals
een vlieg zich breed maakt, stuitend op een voorruit.

Het was geen werpen,
ze deed drie stappen.

Ze had een kwartier
in de regen staan wachten.

Het was geen botsen
maar uitgeveegd worden.

Het kan niet, het wordt een mop:
kennen jullie die van die vrouw?

Of een raadsel: 't gaat er aan
de voorkant lichtblauw in.

Juist, ja. Een trein, een kwartier.

Een moeder, een blauwe jas.