De Revisor. Jaargang 1

Tom van Deel

Bos

Zolang ik stil sta, is er niets
dat van dit bos iets anders maakt.
De bomen staan er, of ze liggen
al bedekt door eigen blad. Als ik
er niet was, zou alles zo blijven,
met eeuwige morgenglans op kruinen,
licht dat zich aan zichzelf ontsteekt.
Maar ik ga door en waar niets brak
of achter werd gelaten, kraken nu
takken, in een wisselend decor.

Vlieger

Hij hangt al hoog en wil wel hoger,
maar om het touw dat hem liet stijgen,
dat trok om hem in lucht te krijgen,
kan hij niet hoger. Wat hem bindt is
niet de wind die op zijn staken blaast,
maar het kind beneden dat een klos
tussen zijn benen schuin in het gras
gestoken houdt.