De Revisor. Jaargang 1


Redbad Fokkema Eben haëzer Fietsend op Gazelle met oranje-rode biezen leidt mijn vader mij langs 's Heeren wegen en de Jelgersma-kliniek al zuchtend van waar eigenheimers aardig opgeschoten zijn door de Geversstraat tot gerucht van razzia ons de rechte straat doet mijden. We schieten vluchtend over groene weiden, heg en steg naar huis waar moeder onze sokken maast. Als vader op de vliering zich verschuilt bij vroege vrucht des velds, de bel. Luider dan fuiken van de dood slaan luiken dicht.
In doodsgevaar Die zomer ging ik Beppe zien, het kon nog even duren voor zij dood zou zijn. Buiten adem kwam ik hoger in het huis waar zij wit en stil te liggen lag. Ogen glimmen als zij van stervensmoed begint te spreken. Beneden mag ik niet vertellen dat zij het nu wel weet, ik ben haar deelgenoot en God zal me bewaren zoals dat vroeger ging. Ik zie haar aanschijn vriendelijk lichten als ik ja en amen knik.