De Revisor. Jaargang 1

Tom van Deel

Groeten

Een hele wereld rond de schemerlamp. Daar
hangen ze, de groeten van wie zo ver weg
nog aan dit somber licht moest denken. Elk strand
wordt onder deze zon tot schaduw van de dood.
Daar komen wij terecht, geschoven tussen
bergen die altijd zullen bloeien, met nooit
een andere nacht dan plots invallend duister,
met nooit een ander dal dan dit versleten kleed.

Eksters

Wij staan met spelden in ons lijf te drogen,
gespannen aan wat draden op een tak.
Van staart tot snavel trekt het langzaam
strak. De glans waarmee wij vlogen, licht nog
uit veren op, die dichtgevouwen blijven.
De pijn van dit verstijven, vervult ons met gemak.