Reijnsburchs angier-hoff

Piinaecken, Af-scheydt-Liedt,

Stemme: Gloryda als 't ymmers wesen mach.

I.

DAnck zy u Eele Roodt Angier,
Die ons te samen riept al-hier,
Daer waerlijck 't Woordt is Krachtigh;
Wilt in de Konste soo voortgaen,
Soo ghy nu hebt ghedaen
Met dit Beroep aendachtigh.

[fol. M4v]

 

I I.

 

Ghy Spruyten van Lauw'rieren goet,

 

Die Jeught neemt aen al met een moet,

 

Wilt in de Konst voort-varen;

 

Want die met lust wel treden kan,

 

Werdt van een Kindt een Man,

 

Krijght wijsheydt met de jaren.

 

I I I.

 

Beroemt vermaerde Roode Roos,

 

Die altijdt Konst en Deught verkoos

 

Voor slibberighe schatten;

 

V Loff werdt nu door ons verbreyt,

 

Ghy Aensiet de Jonckheyt.

 

Om Leer daer uyt te vatten.

 

I V.

 

Wy roemen Ooghen-troost u Deught,

 

Die vlijtigh altijts Oestgeests-vreught,

 

Konstigh hier quaemt ter Feesten;

 

Wy zijn ghebooren in een Jaer,

 

Laet op een Kandelaer

 

Nu lichten uwe Gheesten.

 

V.

 

De Cooren-Aeren aen den Rhijn,

 

Die willen wy oock danckbaer zijn,

 

Om dat de Liefd' moet blijcken;

 

Daer Broeders by een komen 'tsaem,

 

Volhert daer in bequaem,

 

Sonder daer van te wijcken.

 

V I.

 

Lely onder den Dooren schoon,

 

Uyt Liefd' bestaen zijt ghy ghewoon

 

De Konste te hanteeren;

 

Wy buyghen neder onse Knien,

 

Ny wy u hier noch sien,

 

De Edel Konst ter eeren.

 

V I I.

 

De Pijn-Appel, uyt Liefd' ghepijnt,

 

Die by u hier nu mee verschijnt,

 

Neemt Oorlof aen u allen;

 

Tot dat wy komen we'er by een,

 

En bidt, laet haer Konst kleen,

 

V Broeders wel-ghevallen.

Uyt Liefd' ghepijnt.