Catwijck op den Rhijn, Op den Reghel: Alsulcken Raedt, die is, waerdigh te zijn ghepresen.
WAt Keyser, Koningh, Prins, ofte Vorst hoogh gebooren,
't Is yghelijck bekent, datse staen in Godts handt;
Leest maer van Salomon, daer meught ghy klaer'lijc hooren,
Hoe hy Godt heeft ghebe'en, om wijsheydt en verstandt;
Dat hy met Godes Raedt, syn Volck mocht Rechten, want
En het is hem ghegunt, door syn vyer'ghe Ghebeden;
Syn goeden Raedt die werdt ruchtbaer in menigh Landt,
Om datse nutbaer was tot 'tVolcks gherechtigheden:
Husai gaf goe'n Raedt, doen Davidt was bestreden
Van Absalon syn Soon, en Achitophel niet;
Door Husaijs Raedt, soo quam Davidt we'er met vreden
In syn lief Koninckrijck, Absalon in't verdriet;
Dit is door Godts beleydt, van Husai gheschiet,
Om syn Ghesalfden Knecht, we'er te brenghen in't wesen:
Godt draeght sorgh voor syn Volck, soo men veel tijden siet;
Alsulcken Raedt, die is, waerdigh te zijn ghepresen.
ALs d'Eerbaer Susanna, was van de oude Boeven
Tot haer onschult belast, verweckt Godt Daniel,
Die door syn goeden Raedt, spreeckt: Vrou, wilt niet bedroeven,
Stelt u selven te vre'en, het sal ghelucken wel;
Susanna die raeckt vry, de Boeven in 't ghequel,
Werden door Daniel, gheschelt als den onvromen:
Als Joseph woonen moest, (door syn Broeders opstel,)
Onder d'Egyptenaers, doe liet Godt Pharo dromen,
En door des Drooms beduydt, soo is Joseph ghenomen
Voor een heym'lijcken Raedt, soo ons de Schriftuer seyt;
Want sulcken dieren tijdt, soo is daer naer ghekomen,
Datmen nau spijs en vandt voor de hongericheyt,
Sijn Broeders hebben haer tot hem om spijs bereydt,
Om haer selven te voen, Joseph sprack, Godt (by desen)
Heeft tot veel Volcx behoudt, mijn in dit Landt gheleyt;
Alsulcken Raedt, die is, waerdigh te zijn ghepresen.
GOdt den Heer die heeft selfs, soo langh als wy in sonden
Leefden seer obstinaet, soo heeft hy ons gheraen
Boet en af-standt te doen, en gheen quaet te doorgronden,
Want siet, het quaet dat kan, aen onse zielen schaen;
'tGoet klimt ten Hemel op, 'tquaet moet ter Hellen gaen,
Daerom neemt waer den tijdt, O mensch ! binnen u leven,
| |
Ghelijck als Noach deed', die niet en is verdaen
Met d'eerste Weereldt boos, die Godt heel heeft verdreven,
Maer hadde tot behoudt, Noach de Arck ghegheven;
Desen Raedt die nood' ons noch alle daegh te gast,
Te sitten by 't Lams Bruydt, aen Godes handt verheven;
Is dit gheen goeden Raedt ? ick segh, ja, het gaet vast;
Die desen Raedt aen-neemt, in rechte Liefde wast,
'tGaet boven 'sWerelts goet, s'is tot ons ziels ghenesen:
En nu wordt weer gheseyt, 'tgheen op dees Reghel past,
Alsulcken Raedt, die is, waerdigh te zijn ghepresen.
VOor desen goeden Raedt, meende den Spanjaert plaghen
Te brenghen in ons Landt, maer Godt die heeft ghebrocht
Ons den Orangjen Prins, die hem kloeck ginck verjaghen,
Heeft het ghemeen-welvaert, en de Vryheydt ghesocht;
Door Oorloghs kloeck beleydt, en wijsen Raedt bedocht,
Heeft hy den Spaenschen Raedt, van onsen hals gaen weeren;
'tScheen ondoenlijck te zijn, Godt heeft met hem ghewrocht,
Dies vrucht ghenieten wy, Prins Heind'rick, hooch vol Eeren;
Die met ons Staten vroom, ghetrouwe Voester-Heeren,
Soeckt voor 'tGhemeen het best, ontsien dach, uyr, noch tijdt,
Op dat elck leven mach, hier na Godes begheeren,
Van conscienty-dwanck, steedts moghen zijn bevrijdt;
Dit gheniet 'tVaderlandt, door desen Raedt verblijdt,
Met hulp van d'Opper-Prins, die hier hooch is te vresen,
Daerom dient dit gheseyt, hier in des 'sWerelts krijt,
Alsulcken Raedt, die is, waerdigh te zijn ghepresen.
Liefd' moet Bliicken.
|
|
Auteursrechtvrij