Reijnsburchs angier-hoff

Der Ooghen-troost-Blom Liedeken, Op den Regel: Singt uyt Goddinnigh soet, den Lof der Eerbaer Vrouwen.

Stemme: Aanmerckt ô Godt van Israël.

I.

WIe kan (hoe Reden-rijck van stof)
Af-malen 'tLof der Vrouwen?
Mijn logghe Veder is te grof,
En laet sich weder-houwen
Van 't duf verstandt,
Hoe-wel de handt
Ghewillich is te schrijven;
Komt Sang-Goddin,
Verklaert den sin
Van haer Eerbaer bedrijven.

[fol. J4v]

 

I I. d'Eerbare Vrouwen, eerst voor-al

 

Soecken den Heer der Heeren,

 

Soo wel aen 't Cruys, als in den Stal

 

Te dienen 'tzijnder Eeren:

 

Ja tot in 't Graf

 

Sout sien gheen straf,

 

Noch Wapens der Tyrannen;

 

Dies in der daet

 

Te boven gaet

 

Haer Lof, den Lof der Mannen.

 

I I I. Sy varen veylich sonder Nijt,

 

Ghescheept met goede zeden,

 

Om de beseylen met den tijdt,

 

De vaste kust der Vreden;

 

Schoon 't Scheepje helt,

 

Door het ghewelt

 

Van d'onghestuyme Baren,

 

Die door den Echt

 

Worden ghehecht

 

Aen 't Minnelijck vergaren.

 

I V. Dies blijven sy in Eer en Deught

 

Met fluxe Wijsheyt swangher,

 

Op dat elcks Bedt-ghenoot in vreught,

 

Verheught, leeft dies te langher;

 

Haer vroom ghemoet,

 

Op staende voet,

 

De doodt veel eer wil kiesen,

 

Als door wellust,

 

In schijn van rust,

 

Haer Eer en Faem verliesen.

 

V. De schat die 'sHemels Gulde glans

 

Bestraelt in 'sWerelts Rijcken,

 

Is by d'Eerbare Vrouwen-Krans

 

In 't minst niet te ghelijcken;

 

Sy trachten door

 

'tGheloovigh spoor,

 

Haer Mannen te gheleyden,

 

Daer d'Ooghen-troost,

 

Die 't al verpoost;

 

Haer plaets heeft gaen bereyden.

Oestgeest-Vreught.