Historie van Reynaert die vos

[Cap. XIII.] Hoe reynert te houe quam ende hoe hi hem excuseerde voer den coninck

TEn eersten datment int hof vernam dat reynert ende grymbaert sijn neue te houe gecomen waren. so en was daer nyemant so arm noch so cranc van maghen hi en maecte hem reede teghen reinert te claghen Reynert ghehielt hem of hi onueruaert geweest hadde. ende hielt hem bet dan hem te moede was ende trat hoemoedelick mitten das sinen neue doer die hoechste strate vanden houe. recht of hi des conincs sone gheweest hadde ende of hi teghen nyemant een haer misdaen en hadde Ende ghinck midden in den rinck voer nobel den coninck staen. ende seide God wil v groteliken eeren ende vriendelijcken groeten Nye coninck en heeft so ghetrouwen knecht ghehadt als ick uwer ghenaden gheweest hebbe ende noch ben ende hebbe dat doch dicke aenschijn ghedaen Nochtans lieue here soe weet ick dat si inden houe sijn die mi gheerne v hulde verderfden. woudijs ghelouen. mer neen ghi god moet v des dancken Ten behoert der croenen oec niet toe dat si /1801-1859/ scalken ende loghenachtighen meer lichtelijken ghelouen sullen Gode moetet beclaghet sijn dat die scalcke mit loghenen nv ouer al inder heren houe meest ghehoert sijn Die bosen ende

[fol. 24r]

die scalke die sijn daer toe gheboren dat si allen goeden luden arch doen daer si moghen Onsen here god dien sel des noch verdrieten. ende salse na hoere verdiente lonen Die coninck sprack Hout op reynert ondoechdelike scalc ende verrader wat kundi schoenre maren. ende alle sullen si v een caf niet baten. meendi mit dusdanighen smekenden woerden mijn vrient te worden Ghi hebt mi dicke so ghedient als ghi te hant wel aen mi vernemen selt Den vrede dien ick gheboden ende ghesworen hadde dien hebdi alte wel gehouden Cantecleer en conste niet langher gheswighen. ende riep. o wi wat heb ic onder desen vrede al verloren Die coninck sprac Swighet canteclere hout uwen mont laet mi desen vuylen gheselle antwoerden

QVade felle dief sprack die coninc Ghi segghet ghi hebt mi lief daer omme soe hebdi mi lieue ghedaen an minen boden desen armen ghesellen Tybaert ende bruyn die noch bloedich sijn. doch ic en wil niet veel schelden. mer dat sal uwe lijf van desen daghe ontghelden. In nomine pater criste filij sprac reynaert Lieue here heer coninck dat bruyn sijn crune wel bloedich is. wat bestaet mi dat Doe hi lantferts eens dorpers honich at. ende hem scade dede Doe hi doe gheslaghen of besproken

[fol. 24v]

wort hi heeft so starcke leden hadde hi goet geweest eer hi int water quam doe had hijt wel ghewroken Doe quam tybert die cater dien ick gheberchde ende vriendelick ontfinck Of hi wt ghinc stelen buten minen rade alsoe hi dede. hi liep wt stelen tot eens papen huys. ende of hem die paep quaet dede. soude ic des nv ontgelden Soe mocht ick wel vanden quaden ghelucke segghen Daer bi niet lieue heer coninck. ghi moghet doen wat ghi wilt dat mijn sake noch soe claer ende so goet is. ghi moghet mi /1860-1919/ sieden of braden. hanghen. of blinden. ick en mach v doch niet ontgaen. wi staen al onder v bedwanc ghi sijt moghende starck ende machtich. ic ben cranck. ende mijn hulpe is cleyne Al sloech di mi doot. dat waer een crancke wrake Onder dese woerden daer spranck op bellijn die ram. en sijn oey vrouwe olewy Bellijn sprac heer gherade toe mit onser claghen Bruyn stont op mede mit alle sinen maghen ende sijn ghesellen Tybert ysegrym ende kywaert die hase ende dat everzwijn panther. die kemeel. ende bruneel die gans. die ryesel. ende capreel. boudewijn die ezel. borre die stier. dat harmel ende dat wesel. cantecleer ende sijn kinder ende si maecten alle groten wederslach. dat cleyn knoesel liep oec mede inden hoep Alle dese die ghinghen open\baer

[fol. 25r]

voer horen heer den coninc staen ende lieten reynaert den vos vanghen