[Cap. III.] Die claghe van cortois
ONder dese woorden so stont daer een hondekijn op ende hiet cortois. ende claghede den coninck hoe hi des winters inden harden vorste te mael sere verwintert was. also dat hij niet meer van spisen behouden en hadde dan een worste ende die selue hadde reynaert die vos hem ghenomen
Doe sprac tybert
ONder dies soe coemt tybert die cater mit toernigen moede. ende spranc inden rinc segghende. heer coninck ic hoer hier reynaer