Regenboog. Jaargang 1

[p. 38]

Genezing

En toch, gelijk een troost zijn deze moede dagen....
Mijn trage blikken, langs de wit-bebloemde hagen,
zwerven, als van een verren schoonen droom bezield,
en 'k voel hoe er een deemoed in mijn boezem knielt.

O, dit genezen: 't leven wedervinden dat verloren
was in den afgrond van het leed; o, weer te hooren
de vogels.... tot mijn lach - als bij een simpel kind -
't bezande hart bewaait gelijk een speelsche wind.

En aan de vreugde en aan U-zelve weer gelooven....
Zie hoe de jonge zon de boomen, en de hoven,
en mij - ik ben zeer ziek geweest - vol bloesem kust;
en hoe mijn vlinder-hoop ter hage-rozen rust.

RAYMOND HERREMAN