|
| |
| |
| |
§ Refereyn. 69.
Bruessel. Maria Cransken.
Minliick accoort.
In Liefden meest,
Uwen Schepper vreest. Plast.
§ Eendrachtich Accoort van Coninghen en Heeren,
Eendrachtich accoort van Bisschoppen en Cardinalen,
Eendrachtich Accoort en sulcx vermeeren,
Eendrachtich Accoort onder die vry Consten leeren,
Eendrachtich Accoort, my en dunckt niet te falen,
Eendrachtich Accoort van Gheestelijck ter talen,
Eendrachtich Accoort van alle Clercken,
Eendrachtich Accoort, wat canter halen,
Eendrachtich Accoort van Leden der Kercken,
Eendrachtich Accoort is van sulcken wercken,
Eendrachtich Accoort in Christo beneuen,
Eendrachtich Accoort doet ons verstercken,
Eendrachtich Accoort van het Concilie verheuen,
Eendrachtich Accoort in alle ons Leuen,
Eendrachtich Accoort vanden Keurevusten,
Eendrachtich Accoort zij hier mede bleuen,
Eendrachtich Accoort houwet d'Lant in Rusten.
Straffe Iustitie int Landt verheuen,
Uoor d'Onwillighe werdt hier verhaelt,
Straffe Mandementen ons ghegheuen,
Castyementen die peysselijck doen leuen,
Uan Dieren tijt, Oorloghe onghefaelt,
Groote Ghiften vna ons den Coninck betaelt
Uan Imposten, Assijsen, ende meer ander Subuentie,
| |
| |
T'is al om Rust voor t'Uolck dat ouerpaelt:
Baroenen, Uassallen, Ionckeren hebbende patientie,
Ghesonden oock van God moordelijcke Pestilentie,
Welcke compt vele om onse Sonden:
Waer in alle saken Conscientie,
Waer elck Rechter rechtveerdich vonden,
Gheestelijck en Węerlijck, t'orconden
Neme ick voor v Gheesten met lusten,
Sluytende hier mede mijn vermonden
Sulcx houwet Landt oock in Rusten.
Eendrachtich in Liefden versaemt,
Uanden Ondersaten soot betaemt,
Gheroert oock te wesene tot deser Feesten,
Want sulck het Landt in Rusten raemt,
Ende met Ghehoorsaemheyt ombefaemt,
Laet ick weten der Corenblomme Gheesten,
En meer andere ieuchdich van keesten,
Ghehoorsaemheyt van Knechten haren Heeren,
Ghehoorsaemheyt ick segghe als t'eesten,
Waert al ghehoorsaem, soo ick vermeeren,
Wilden alle Menschen staen tot Godts Leeren,
De Ruste waer groot, die nu onrust,
Ende wilde elck sijnen Broeder houden in Eeren,
Anders oock niemant en dronck dan met dust,
Boetende in Redelijckheyt sijnen Lust,
Men soude gheen Onruste hooren, dats becant,
Ghehoorsaemheyt in Rusten houwet d'Lant.
| |
§ Prince.
Eensins ghesint in rechter maten,
Gherechtighe Obedientie van d'Ondersaten,
| |
| |
Warachtighe Kennisse vanden Ouerhoofden,
Oock van Heeren, Uorsten en Prelaten,
Waer gheen aenschout van Ghelde in rechter staten,
Daer de Knechten ghetrouwicheyt niet en cloofden,
Uan haren Heeren onderdanicheyt niet en roofden:
Ureese van Godt, met Berou van Sonden,
Dat elck hielt dat sy beloofden,
Dat elck de Schriftuere liet te vermonden
In vreemde Leere, noyt sulcx gheuonden,
Waren gheen Ketters onder Christenen bleuen:
Dede elck soo hy wilt hebben, t'orconden
Neme ick aen v Corenbloeme Gheesten verheuen:
Hebb'ick ghefaelt, willet my vergheuen,
Hier mede vreest Gode, Gheesten vaillant,
Dusdanighe in Rusten houwen d'Lant.
| |
§ Liedeken op de wijse,
Ick wil my ghaen verheughen.
HOort al te gaet met Sinnen,
Die t'Corenbloemken minnen,
Com ick tot deser Feesten,
Der Corenbloeme Gheesten.
Machtich zeer wel bekant,
| |
| |
Uan Godt hem toe ghesant,
De Gheest die dé hem beuen,
Dé hem tot Quaetheyt sneuen.
Sijn Knechten dit aensiende,
Spraken zeer bout hem aen,
Heer Coninck hoort ons bewinde,
En wilt ons saen ontfaen,
Met een verkeerden Gheeste,
Heer doet nae onser Talen,
Doet soecken een Speelman goet,
Die speelt al met verhalen
Al om uws Gheests verlichten,
Waer deur ghy vreucht muecht stichten:
Een Ionghelinck ionck van daghen
Sprack toe met haesten snel,
Hoort toe nae mijn ghewaghen,
Ick weet soo soeten Spel,
Hy is ootmoedich in leuen.
| |
| |
Beual rasch sijnen Knecht,
Uaert wech als d'Onghestoorde,
Gaet seght hem wat ick meene,
Tot my ras seynde alleene.
|
|
Auteursrechtvrij