|
| |
§ Refereyn. 70.
UErblijt v alle ghy Uaetkens vercoren,
Ter Eeren gheschapen, van Godts Gheest ghedreuen,
Urymoedich ghesint, i Gode herboren:
Die sijnen Mantel ouer v heeft gheheuen,
Gheen Benautheyt en can v aencleuen,
Want die Heere is ouer v wakende,
Die sijnen Urede v heeft ghegheuen,
Met een stantvastich Betrouwen, smakende
Hoe soete dat die Heere is in Liefden blakende
Rustende onder zijn beschermsel crachtich,
Altijt Ureucht en Blijschap vredelijck makende,
Urolijck inde Hope als Broeders eendrachtich,
Soeckende eerst Godts Rijcke voordachtich,
Met sijn Weldaet is v Godt bedouwende,
Dit is den salichsten voorspoet hier warachtich,
Een uredelijck Leuen in Godt betrouwende.
Betrout my, doet wel, seydt Godt die Heere,
Leuen sult ghy op der Eerden langhen Tijdt,
| |
| |
Ghebruykende dijn Tonghe tot Prijs en Eere,
Uredelijcke daghen sult ghy hebben subijdt,
Indien ghy v inden Heere verblijdt,
Hem betrouwende als milde Uader goet,
Hy sal v gheuen dat ghy begheerende zijdt,
Den Arbeyt dijnder handen, sal v soet
Wel ghelucken, en als der Fonteynen vloet,
Sal v aenvloeyen Weldaden rijckelijck,
Nochtans daer inne hebbende gheenen Hoochmoet,
Want dijn Betrouwen staet vast onbeswijckelijck,
Op den leuenden Godt authentijckelijck,
O salichsten voerspoet, Deucht onderhouwende:
Want de Hemelsche Ureucht is ghelijckelijck,
Een Uredelijck Leuen, in Godt betrouwende.
Die vredelijck Leuen betrouwende Gode,
Comen alle dinghen te goede gheresen,
Wt Liefden volghende sijnen Ghebode,
Noyt en heuet hem yet ghebroken in desen,
Godt voeydt haer in vetticheden ghepresen,
Sy besitten d'Eerdtrijck, Uré sy verweruen,
Leuende in grooter Rusten wtghelesen,
En veel Proffijts sy deuchdelijck beëruen,
Gheenen Teghenspoet en can haer bederuen:
Want Godt heeftse van allen Druck ghedefendeert.
Haer Spijse becompt haer soeter dan Conseruen,
Want in haerder Herten is niet dat haer vereert,
Maer Blijschap des Gheests in haer domineert,
Uoor Gheluck en Uoorspoet, zijn sy aenschouwende
Met grooter Ureuchden, dwelck haer consoleert,
Een Uredelijck Leuen, in Godt betrouwende.
| |
| |
| |
§ Prince.
Die op Menschen betrout al heeft hi rijckdom groot,
Is met veel Onvreden en Twisten gheplaecht,
Nemmermeer gherust, onsalich en bloot,
Altijt becommert, in t'Herte versaecht,
Uluchtende doer vreese, eer hem yemant iaecht:
Maer die in Godt haer betrouwen stellen claer,
Haer en faelgeert niet, God voor haer sorghe draecht:
Want als den benauden Tijt openbaer
De andere bedroeft, en quelt met hongher swaer,
Soo sullen sy lieflijck versaedt worden schier,
In als haer verblijdende vrij sonder vaer,
Elcken Liefde thoonende, is al haer bestier,
Groeyende in Deuchden, Dus Prince fier,
Soeckt Urede, dijn Hope op Gode bouwende,
Want den salichsten Uoorspoet is ter Węrelt hier,
Een vredelijck Leuen, in Godt betrouwende.
§ Eynde der Refereynen.
| |
| |
Beminde Broeders wilt Conste vseren,
Altijt tot Stichtinghe, en wilt wtroyeren
Ledicheyt, sy is moeder van alle quaet,
Laet de gaue tot Deucht in v domineren.
Aerdighe Dichte stelt, blameert gheenen Staet,
Eere, Lof, en Prijs bewijst Gode delicaet,
Reyn Rhetorijcke en wilt niet besmitten,
Op dat ghy meught den Staet van Eeren besitten.
|
|
Auteursrechtvrij