Refereynen ende liedekens

[fol. 142v]

§ Refereyn. 63.

Bruessel. Maria Cransken.
Minliick accoort.
Liefde bedect Sonde.

LAet ons allen met innigher Beden
Bidden int Ghelooue met neersticheden,
Aen den Uader des lichts in thoochste verheuen
Om Wijsheyt, die Hemels is, vol Ureden:
Hy sal ons die Sachtmoedighe Wijsheyt gheuen:
Wijsheyt die hier Hoochmoet bringt int Leuen,
Nijt, Tweedracht inder herten obstinaet,
Dese en is niet van bouen ghedreuen,
Maer sy is Eertsch, vleeschelijck, boos en quaet:
En die Wijsheyt die van bouen compt delicaet,
Die is vreedsaem, sedich, ende vol Trouwen,
Uol Bermherticheyts: dus laet ons vroech en laet
De Wijsheyt soecken Heeren en Urouwen,
Groot en cleene, węrende Twist vol rouwen,
Uolghende in als de Wijsheyt onghefaelt:
Want de Landen canmen in Rusten houwen,
Deur de Wijsheyt des Heeren van bouen ghedaelt.

O ghy Uorsten dan, wilt Wijsheyt ontfaen,

Om v Uolck, en v Landt met goet Uermaen,
In Rusten te stellen in goeder manieren:
Want denckt soo ghy hier opter Eerden hebt gedaen,
Suldy namaels ontfanghen, na Godts crieieren,
Wilt dan v Ghemeente tot Deuchden bestieren,
Soo sal den Heere heerlijck in v wercken:

[fol. 143r]

 

Want soo d'Ouerste voor doen in haer hantieren,

 

Daer nae leeft men ghemeynlijck in alle percken:

 

Laet dan den Gheest der Wijsheyt in v verstercken,

 

Soo mach elck Lant rusten hier, nae mijn schrijuen.

 

Want soo Dauid ghetuycht, wilt hier nae hercken,

 

Is den Man salich, die hem laet inne drijuen

 

Wijsheyt van bouen, en noch sal hy beclijuen

 

Rijckdom en Uoorspoet, hier op niet en draelt:

 

Noch seg ick dat de Landen in Rusten blijuen,

 

Deur de Wijsheyt des Heeren van bouen ghedaelt.

 

 

 

Sonder Wijsheyt en ist niet moghelijck voorwaer

 

Te leuene in Rusten, ick seght v claer:

 

Want Salomon daer principalijck om bat,

 

Niet om machticheyt van Goede oft rijckdom swaer,

 

Want Wijsheyt hiel hy voor eenen grooten Schat,

 

Om sijn volck te regerene, ick seght v plat,

 

Dwelck hem den Heere gaf met grooten hoopen,

 

Wie dan om Wijsheyt bidt, wil ick segghen, dat

 

Hy se ontfanghen sal sonder coopen,

 

Laet ons dan allen tot den Heere loopen,

 

Hy sal ons troosten en verconforteren,

 

Hy en sal ons gheenssins t'Uel afstroopen,

 

Maer begheert ons altijt te defenderen:

 

Dus al verlaet ons smenschen consoleren,

 

Ick blijue by den Reghele bouen verhaelt,

 

Dat de Landen moghen verjubileren,

 

Deur de Wijsheyt des Heeren van bouen ghedaelt.

§ Prince.

O Heere, hoe goet, en hoe soet is uwen Gheest,

Hier om soo straft ghyse eendeels aldermeest

[fol. 143v]

 

Die ghene die dwalen, en de Wijsheyt laten,

 

Ghy vermaent haer lieder Sonden, hier om vreest

 

Ghy Menschen alle, op dat v mocht baten,

 

Inder noot wilt Godt aenroepen bouen maten,

 

Uoor al om Wijsheyt, dats principale:

 

Hebdy Wijsheyt, soo en blijfdy niet verwaten,

 

En elck Landt mach rusten int generale:

 

Maer die op hem seluen staet t'eenen male,

 

Oft inden Heere niet en stelt sijn Uerstant,

 

Die moet nu deruen die opperste Sale,

 

En altoos sal hem druck comen aen elcken cant:

 

Wilt dan om Wijsheyt bidden, op dat v lant

 

In Rusten mach blijuen, soo wordy betaelt,

 

En in Rusten sullen sy blijuen abondant,

 

Deur de Wijsheyt des Heeren van bouen ghedaelt.

§ Liedeken op de wijse,
Een Ridder en een Meysken ionck, Op een riuierken.

GHy Christenen en wilt v toornen niet,
Int Uoorspoet der Godloosen,
Noch en treckt aen v gheen verdriet,
Om dat weluaren der boosen.

Want als gras sullen sy vergaen

Haestelijck afghesneden,
Als groene Cruyt worden sy saen
Uerdort, ende oock vertreden.

In Godt hebt altijt uwen lust,

Wat hy gheeft tsal v wel smaken,
In sijn beweghen weest gherust,
Betrout, hy salt wel maken.

[fol. 144r]

 

U Rechtveerdicheyt als een Licht,

 

Sal hy claer openbaren,

 

Ghelijck den Middach met ghewicht,

 

Sal hy v Recht verclaren.

 

 

 

Houdt aen Godt, wat hy v schinckt,

 

En toornet niet, swijcht stille,

 

Als uwen vyant voorspoet vint,

 

Doende nae sijnen wille.

 

 

 

Maer die Sachtmoedighe dat Lant

 

Met Pays besitten sullen,

 

Sonder der Godloosen verbant,

 

Die rasen ende dullen.

§ Prince.

Die van Godt wort ghebenedijt,

Die sal besitten die Erue:
Maer die daer wort vermaledijt,
T'is wel recht dat hyse derue.